ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ
Η προέλευση των Ευρωπαίων είναι ένα σύνθετο θέμα , γιατί συνδέεται πρωτίστως με μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών ήδη στην προϊστορική εποχή καθώς και με την εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων. Αυτή η βασική διαπίστωση ασκεί καθοριστική επιρροή επί της προσέγγισης στο θεμα.
- Μετακινήσεις και συγχωνεύσεις πληθυσμών στην προϊστορική περίοδο της Ευρώπης
Μετακινήσεις στην Παλαιολιθική και στην Μεσολιθική Εποχή
Ομόφωνα πρεσβεύουν οι ειδικοί αρχαιολόγοι την άποψη, ότι ο Homo sapiens sapiens ( “σκεπτόμενος άνθρωπος” – στα τελευταία έτη έχουν οι επιστήμονες αναγνωρίσει και τον Homo Neanderthalensis ως Homo sapiens –
έφθασε στην Ευρώπη προερχόμενος από την Αφρική μέσω της Μέσης Ανατολής
προ 42 χιλιάδων , στην Κίνα προ 60 έως 70 και στην Αυστραλία προ 45 (
μερικοί ειδικοί γράφουν προ 50 έως 60 ) χιλιάδων ετών.
Πρώτα εποίκησε την Νότια Ευρώπη και κατόπιν άρχισε βαθμιαία να κινείται προς τον Βορρά, όπου όμως επικρατούσαν έως προ 11 χιλιάδων ετών οι παγετώνες. Ύστερα από την υποχώρηση των παγετώνων και την βαθμιαία δημιουργία κατάλληλου κλίματος και κάπως κανονικών συνθηκών ζωής εξαπλώθηκε ο σύγχρονος άνθρωπος σε όλη την Ευρώπη.
Τα κύρια μέσα επιβίωσης σε όλη την διάρκεια της Παλαιολιθικής Εποχής ( τελείωσε περίπου 8000 π.Χ. ) και της Μεσολιθικής Εποχής ( 8000 έως 5.500 /5000 π. Χ. ) ηταν η θήρα ( Κυνηγοί), η αλιεία ( αλιείς ) και η συλλογή άγριων φυτών και καρπών ( τροφοσυλλέκτες). Ακριβώς αυτός ο τρόπος διαβίωσης ανάγκασε τους “Πρωτοευρωπαίους” ( Terminus Technicus ) να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο έλαβαν χώραν επιμειξίες μεταξύ των Ευρωπαίων των διαφορετικών περιοχών.
Μετακινήσεις στην Νεολιθική Εποχή , Ινδοευρωπαίοι
Η Νεολιθική Εποχή ( περίπου 5.500/5000 έως περίπου 3000 π.Χ. ) ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την “Αγροτική Επανάσταση”, την πρώτη μεγάλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην Μέση Ανατολή όμως έχει προηγηθεί η Νεολιθική Εποχή κατά πολύ ( σύμφωνα με τις νεώτερες ανακαλύψεις συνέβει αυτό 8000 έως 9000 π.Χ. ! ). Αυτό ισχύει γενικά και για την γενική εξέλιξη του υλικού και ύστερα από 4.500 έτη και του πνευματικού πολιτισμού.
Η γεωργία οδήγησε μέσω των παραγωγικών δυνάμεων σε μία κοσμοϊστορική βελτίωση μεν των βιωτικών συνθηκών και σε πολλαπλασιασμό του πληθυσμού, αλλά ήδη προέκυψαν μεγάλα προβλήματα κατάλληλου εδάφους για τις γεωργικές καλλιέργειες, Έτσι αναγκάσθηκαν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους και να κινηθούν προς τα δυτικά.
Πρώτα ξεχύθηκαν στις περιοχές της Μικράς Ασίας, όπου έχει επαναληφθεί λόγω των ευνοϊκότερων συνθηκών ζωής το φαινόμενο του πολλαπλασιασμού του πληθυσμού. Άρχισε πάλι η εξάπλωση των πληθυσμών ακόμη ποιό δυτικά και έφθασε έως την Βουλγαρία και την Ελλάδα. Ακολουθώντας τον ποταμό Δούναβη έφθασαν οι γεωργοί έως την Κεντρική Ευρώπη και από εκει άρχισε ο εποικισμός της Βόρειας Ευρώπης. Άλλοι αγροτικοί πληθυσμοί εγκατέλειψαν την Βόρεια Αφρική και εποίκησαν την Ιβηρική Χερσόνησο , η οποία όμως λόγω της αφθονίας ψαριών και οστράκων παραμελήθηκε η καλλιέργεια της γης και έτσι υστέρησε στην εξέλιξη της γεωργίας.
Οι αγρότες από την Μέση Ανατολή έφεραν μέσω της Μικράς Ασίας στην καθυστερημένη Ευρώπη γνώσεις περί της γεωργίας και της συστηματικής κτηνοτροφίας καθώς και υλικό πολιτισμό. Ειδικοί επιστήμονες της Γενετικής, ένας στην Γερμανία και ένας στην Τσεχία, κατόρθωσαν προ μερικών ετών να αποδείξουν με DNA-έρευνες πειστικά, ότι τα σημερινά βοϊδή της Ευρώπης προέρχονται ιστορικά από την Μέση Ανατολή .
Εκτός τούτου έχει αποδειχθεί, ότι ήδη 5500 π.Χ. επικράτησε η γεωργία στην Κεντρική Ευρώπη.
Δηλαδή οι Ευρωπαίοι, μεταξύ αυτών και οι μακρινοί πρόγονοι των σημερινών Γερμανών κατοικούσαν ήδη τότε σε σπίτια και όχι “επάνω στα δένδρα ! ” και έτρωγαν ψωμί και όχι βελανίδια, όπως συχνά και παρανοϊκά ισχυρίζονται κάποιοι ανιστόριτοι και υπερεξυπνάκηδες Ελληναράδες.
Οι πρώτοι γεωργοί έμειναν μόνιμα στις ποιό εύφορες περιοχές της Ευρώπης με σκοπό να καλλιεργήσουν την γη. Αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία μιας απαραίτητης κοινωνικής οργάνωσης και του πρώτου αγροτικού πολιτισμού σε ευρωπαϊκό έδαφος. Αλλά οι λαοί της Μέσης Ανατολής προηγούντο σε όλα τα επίπεδα επί περίπου 4000 έτη. Είναι ευκατανόητο, ότι αυτοί οι λαοί ( Σουμέριοι , Αιγύπτιοι, Ακκάδες, Βαβυλώνιοι ) ίδρυσαν κράτη προ 5 και συστηματικούς νόμους προ 4250 ετών και γενικά έθεσαν τις βάσεις για τους πρώτους ΄πολιτισμούς της ανθρωπότητας .
Οι πολυάριθμες μετακινήσεις στην Ευρώπη οδήγησαν βαθμιαία σε επίσης πολυάριθμες συγχωνεύσεις των πληθυσμιακών ομάδων και σε αλληλοεπιδράσεις των τότε ευρωπαϊκών γλωσσών. Με αυτόν τον τρόπο έχει συντελεσθεί η διαδικασία της διαφοροποίησης των αυτόχθονων πληθυσμών και των γλωσσών τους. Οι τελείως διαφορετικές κλιματικές συνθήκες συνέβαλαν και στην διαφοροποίηση των νοοτροποιών των Νοτίων και των Βορείων Ευρωπαίων , η οποία όμως στην ουσία άρχίσε ήδη προ 42 χιλιάδων ετών. Η προϊστορική Αρχαιολογία τους αξιολόγησε ως φιλήσυχους γεωργικούς πληθυσμούς, οι οποίοι είχαν λόγω της παραγωγικότητας της γης πρωτίστως θηλυκές θεότητες.
Αλλά στα μέσα της Νεολιθικής Εποχής έλαβε χώραν μία μεγάλη μετακίνηση νομαδικών πληθυσμών κτηνοτρόφων που ήταν πολύ δυναμικοί και γενικά επιθετικοί. Σε αυτούς χρωστούν οι σημερινοί ευρωπαϊκοί λαοί την δυναμικότητά τους. Γιαυτό κατόρθωσαν να νικήσουν σχετικά εύκολα τους ειρηνικούς αγροτικούς πληθυσμούς και να επιβάλλουν την γλώσσα και τους δικούς τους ως επί το πλείστον αρσενικούς θεούς. Αυτοί προήλθαν από τις περιοχές μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας Θάλασσας.
Αυτό εχει επαναληφθεί αργότερα στην ευρωπαϊκή ιστορία πολλές φορές. Η τελευταία μετακίνηση λαών σημειώνεται στον 9ο αι., όταν οι νομαδικοί, πολεμικοί και ληστρικοί Μαγγυάροι , προερχόμενοι από την Ασία, εισέβαλαν στην Κεντρική Ευρώπη, την οποία κατέλαβαν ενμέρει , επέβαλαν την ασιατική γλώσσα τους και έμειναν για πάντα. Και αυτοί ανήκουν στους προγόνους των σημερινών Ούγγρων.
Η επιστήμη ονόμασε τους πολεμικούς νομάδες της Νεολιθικής Εποχής Ινδοευρωπαίους. Έως προ ολίγων δεκαετιών είχαν την ονομασία Ινδογερμανοί, ενώ μόνον στην Ελλάδα είναι γνωστοί ως Ιαπετικοί . Εάν στα τέλη του 19ου αι. οι ιστορικοί και εθνολόγοι γνώριζαν περισσότερα περί των Κελτών, θα τους ονόμαζαν Ινδοκέλτες.
Το νόημα της ονομασίας έγκειται στο ό,τι οι επιστήμονες έλαβαν υπόψη τους ποιό ανατολικούς ( Ινδούς, κανονικά Ινδοάριους ) και τους ποιό δυτικούς ( Γερμανούς ) συγγενικούς πληθυσμούς.
Περίπου 4000 έως 3.500 π. Χ. έφθασαν οι Ινδοευρωπαίοι στην Κεντρική Ευρώπη, όπου η μορφολογία του εδάφους έμοιαζε πολύ με την μορφολογία της πρώην πατρίδας τους. Η επιστήμη τους ονόμασε Χάτεμ-Ινδοευρωπαίους από τον αριθμό (Χ)εκατόν (100) στα Αρχαία Ελληνικά.
Άλλοι Ινδοευρωπαίοι κινήθηκαν προς το Κουρδιστάν, το Ιράκ και το Ιράν και την Βόρεια Ινδία και λόγω της δυναμικότητας και της στρατιωτικής υπεροχής τους κατέκτησαν ταχέως περιοχές, στις οποίες ζούσαν εδώ και χιλιετηρίδες υπερπολιτισμενοι λαοί , όπως π.χ. οι Σουμέριοι, οι Ακκάδες και οι Βαβυλώνιοι. Αυτοί ονομάσθηκαν Σάτεμ-Ινδοευρωπαίοι από τον αριθμό εκατόν ( Σάτεμ ) στην Σανσκριτική. Αυτοί που κατέκτησαν και έμειναν στην τεράστια Βόρεια Ινδία είναι γνωστοί και σαν Ινδοάριοι.
Υπάρχει λόγος να τονίσουμε, ότι η λέξη Άριος ( Arya ) σημαίνει ο ευγενής και έχει την ίδια ινδοευρωπαίκή γλωσσική ρίζα με την ελληνική λέξη Άριστος και ότι αυτή δεν έχει καμία σχέση με την φαντασιοπληξία των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών , οι οποίοι μπέρδεψαν η σκοπίμως διαστρέβλωσαν τις έννοιες αυτοονομαζόμενοι “Αριοι“. Και οί Ινδοάριοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν με την θρησκεία και την γλώσσα τους (Σανσκριτική ).
Στην Κεντρική Ασία έμειναν ακόμη μερικές χιλιετηρίδες Ινδοευρωπαίοι, όπως οι πρόγονοι των ιστορικών Κιμερίων , Σκυθών και Τοχάρων. Αργότερα εκτοπίσθηκαν πρώτα από τους μογγολικούς Σαρμάτες και βαθμιαία από άλλους μογγολικούς λαούς, των οποίων οι απόγονοι κατοικούν σήμερα σε όλην την Κεντρική Ασία.
Το λίαν ενδιαφέρον έγκειται στο ό,τι οι αγώνες μεταξύ των επιθετικών Ινδοευρωπαίων κτηνοτρόφων νομάδων και των ειρηνικών αυτόχθονων αγροτικών πληθυσμών αντανακλώνται στην μυθολογία των λαών που προήλθαν από την συγχώνευση των κατακτητών με τους κατακτημένους με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Το ινδικό έπος Ramayana περιγράφει π.χ. τον αγώνα μεταξύ των “καλών” λευκών πιθήκων ( Ινδοάριοι ) και των “κακών” μαύρων πιθήκων ( αυτόχθονοι Dravidas ) .
Κάτι το παρόμοιο διαπιστώνουμε και στην ελληνική μυθολογία. Η Τιτανομαχία τελείωσε με την ολοσχερή νίκη των θεών των Ινδοευρωπαίων κατά των θεών του γηγενούς πληθυσμού, ως επί το πλείστον των Πελασγών. Όπως φαίνεται, όχι μόνον η Ιστορία, αλλά και η Μυθολογία γράφεται από τους εκάστοτε νικητές.
Στην επίσης ενδιαφέρουσα μυθολογία των Γερμανών ήταν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές ( Asen ) από του γεωργούς και ( Wanen ) από τους Ινδοευρωπαίους εξ ίσου ισχυρές , γιαυτό αναγκάσθηκαν να συμβιβαστούν. Αυτός είναι ο λόγος, που ο ανώτατος θεός των πολυάριθμων αρχαίων γερμανικών φύλων και λαών είχε τα δύο ονόματα Odin και Wodan. Γερμανοί ειδικοί επιστήμονες πρεσβεύουν την άποψη , ότι αυτή η σύνθεση ( ειρηνόφιλοι αγρότες και επιθετικοί κηνοτρόφοι Ινδοευρωπαίοι ) έχει επηρεάσει για πάντα τον διπλό χαρακτήρα της γερμανικής νοοτροπίας.
Από την συγχώνευση των Ινδοευρωπαίων και των ευρωπαϊκών αγροτικών πληθυσμών προήλθαν οι ευρωπαϊκοί λαοί , των οποίων οι γλώσσες είναι συγγενικές και ανήκουν στην μεγάλη οικογένεια των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών , περί των οποίων πρόκειται να δημοσιευθεί στο Blog ειδική μελέτη, η οποία προετοιμάζεται συστηματικά εδώ και μισόν αιώνα.
Οι γλώσσες των γηγενών πληθυσμών εξαφανίσθηκαν. Μόνο τα Βασκικά ( προέρχονται σύμφωνα με DNA-έρευνες όπως και οι Βάσκοι από την Βόρεια Αφρική ) , τα Ουγγαρέζικα ( αυτά είναι όπως και οι καθεαυτού Ούγγροι ασιατικής προέλευσης) , τα Φινλανδέζικα και τα Εσθονικά ( και τα δύο είναι συγγενικά και σιβηρικής προέλευσης ) και τα Τούρκικα που προέρχονται όπως και οι καθεαυτού, οι μογγολικοί Τούρκοι από την Κεντρικοανατολική Ασία και δεν ανήκουν σε αυτήν την γλωσσική οικογένεια.
Μετακινήσεις στην Εποχή του Ορείχαλκου/Χαλκού ( 3000-1250 π. Χ. )
Οι Ινδοευρωπαίοι έζησαν μαζί μερικές εκατοντάδες έτη στην Κεντρική Ευρώπη. Από οικονομικούς και πληθυσμιακούς λόγους άρχισαν να εγκαταλείπουν αυτήν την περιοχή κινούμενοι προς όλες τις κατευθύνσεις : Οι πρόγονοι των αρχαίων Ελλήνων , των Ιλλυρίων και των Θρακών προς τα Βαλκάνια, των αρχαίων Κελτών διαδοχικά προς τα Δυτικά,οι πρόγονοι των αρχαίων Γερμανών προς τον Βορρά, όπου προ 4 χιλιάδων ετών έχει πραγματοποιηθεί η γένεσή τους και των Βαλτικώνπληθυσμών προς την Βορειο-Ανατολική Ευρώπη.
Σε εκείνη την εποχή δεν μπορούσε ακόμη να γίνει λόγος για προγόνους των Σλαβικών φύλων. Όπου και να πήγαιναν οι Ινδοευρωπαίοι γινόταν συγχώνευση με τους αγροτικούς πληθυσμούς. Ταυτόχρονα επικρατούσαν οι ως επί το πλείστον αρσενικοί θεοί και η γλώσσα τους φυσικά με πολλά στοιχεία των μη ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Κατ αυτόν τον τρόπο διαφοροποιήθηκαν ήδη τότε οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.
Στην περίοδο της Εποχής του Ορειχάλκου έχει συντελεσθεί 1200 π.Χ. μία δυναμική μετακίνηση ευρωπαϊκών λαών, τους οποίους η Αρχαιολογία ονόμασε “Θαλάσσιους Λαούς” . Η αφετηρία τους ήταν τα Βαλκάνια, πέρασαν στην Μικρά Ασία, κατέστρεψαν τον ακμαίο χιττικό πολιτισμό, αλλά στην Αίγυπτο νικήθηκαν από τον Φαραώ Ραμψή Γ. Και αυτό το γεγονός οδήγησε στην περαιτέρω επιμειξία μερικών ευρωπαϊκών λαών.
Μετακινήσεις στην Εποχή του Σιδήρου
Κατά την διάρκεια της Εποχής του Σιδήρου έλαβαν χώραν στην Ευρώπη οι εξείς σημαντικές μετακινήσεις και ταυτόχρονα συγχωνεύσεις λαών και φύλων :
Ελληνες
Ελληνικά φύλα συγχωνεύθηκαν ιδιαιτέρως από τον 8ο αι. π.Χ. με γηγενείς πληθυσμούς στην Νότια Ιταλία ( Magna Graecia : Μεγάλη Ελλάδα ) και στην Σικελία, στη Νότια Γαλλία ( Gallia Graeca : Ελληνική Γαλλία ) και στα παράλια του Εύξεινου Πόντου , ιδιαιτέρως στα βόρεια παράλια της Μικράς Ασίας. Ταυτόχρονα έχουν οι εντόπιοι πληθυσμοί λόγω του ανώτερου ελληνικού πολιτισμού ενμέρει εξελληνισθεί . Ενώ οι ελληνικοί πληθυσμοί την Νότια Ιταλία και στην Σικελία έχουν αργότερα εκλατινισθεί.
Εν τούτοις, στην Νοτιοανατολική Σικελία και μεταξύ των Ποντίων από τις παραθαλάσσιες περιοχές διαπιστώνουμε, όπως προ ημών και Ευρωπαίοι περιηγητές και ιστορικοί τον 19ο αι. ακόμη και σήμερα καταπληκτικές ελληνικές φυσιογνωμίες.
Κελτες
Στην Εποχή του Σιδήρου έχει συντελεσθεί η εξής μεγαλύτερη μετακίνηση και συγχώνευση πληθυσμών . Πολυάριθμα κελτικά φύλα μετακινήθηκαν από τον 5ο αι. προς δυτικές περιοχές και κατέλαβαν όλη την Ιβηρική Χερσόνησο, Η επιμειξία με τους μη ινδοευρωπαϊκούς Ιβηρες ήταν τόσο έντονη που οι ιστορικοί ονόμασαν όλους τους κατοίκους Ιβηροκέλτες. Από την Ισπανία εποίκησαν την Ιρλανδία και από εκεί την Σκωτία. Από την Γαλλία εποίκησαν την Μεγάλη Βρεταννία.
Εξαπλώθηκαν σε όλη την Κεντρική Ευρώπη, όπου συγχωνεύθηκαν με τους “Βόρειους Ιλλυρίους” ( Γερμανία, Ελβετία, Αυστρία ( Gallia Transalpina : Γαλλία πέραν των Αλπεων ) την Βόρεια Ιταλία ( Gallia Cisalpina : Γαλλία ενδώθεν των Αλπεων ), στα Βαλκάνια και μερικά φύλα έφθασαν έως την Μικρά Ασία, όπου ίδρυσαν την πόλη Αγκυρα ! Νικήθηκαν από το βασίλειο της Περγάμου, έμειναν, εξελληνίσθηκαν και στον Μεσαίωνα εκτουρκοποιήθηκαν.
Οι Κέλτες άφησαν τα γενετικά τους ίχνη : μεγαλόσωμοι με ξανθά έως κόκκινα μαλλιά, γαλανά έως γαλανοπράσινα μάτια, δηλαδή ευρωπαϊκές φυσιογνωμίες. Ειδικά στην Τουρκία ξεχωρίζουν οι απόγονοί τους ακόμη και σήμερα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους από τους άλλους Τούρκους.
Ρωμαίοι
Στα πλαίσια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ( Imperium Romanum ) αναμείχθηκαν Ρωμαίοι από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με Γάλλους και ΙσπανούςΙβεροκέλτες και από τα κατώτερα στρώματα με Δάκες ( Ρουμανία ). Οι αυτόχθονοι λαοί σε σύγκριση με τους Ρωμαίους με κατώτερο πολιτισμό ξέχασαν την μητρική τους γλώσσα και την αντικατέστησαν με τα Λατινικά που έγιναν η βάση για πολλές νεολατινικές γλώσσες.
Μετακινήσεις στον Μεσαίωνα
Οι ακόλουθες μεγάλες μετακινήσεις και συγχωνεύσεις πληθυσμών έχουν
πραγματοποιειθεί και άλλαξαν ριζικά την εθνογένεση των Ευρωπαίων
Γερμανοί
Η μεγάλη μετακίνηση των πολυάριθμων γερμανικών φύλων από τον 4ο έως τον 6ο αι. μ.Χ. ( Völkerwanderung : Μετακίνηση των λαών ) . Έχοντας σαν αφετηρία την Γερμανία και την Σκανδιναβία διέσχιζαν την Ευρώπη προς όλες τις κατευθύνσεις. Έτσι έφθασαν οι Γότθοι και οι Βάνδαλοι από την Σουηδία μέσω της Κριμαίας ,διασχίζοντας την Ευρώπη έως την Ιβηρική Χερσόνησο, την οποία σύντομα κατέκτησαν. Αυτοί αποτελούσαν επί αιώνες στην Ισπανία την αριστοκρατία.
Τα εθνωνύμιά τους άφησαν γλωσσικά ίχνη σε ισπανικές περιοχές, όπως π.χ.Andalucia, αρχικά Vandalucia ( χώρα των Βανδάλων ) η Cataluna αρχικά Gothalania , Gotalania, Catalania ( Χώρα των Γότθων και των Αλάνων ). ΟιΑλάνες ήταν ένας καυκάσιος λαός, ο οποίος συμμάχισε με τους Γότθους και τους ακολούθησε στην ευρωπαϊκή διαδρομή τους. Οι συγγενοί τους ζουν ακόμη στον Καύκασο υπό το εθνωνύμιο Οσσέτες η Αλάνες.
Άλλα γερμανικά φύλα, όπως π.χ. οι Σάξονες ( Sachsen ) και οι Άγγλοι (Angeln ) επιτέθηκαν κατά των κελτικών φύλων της Βρεταννίας, τα οποία κατετρόπωσαν , εποίκησαν για πάντα την χώρα, η οποία κατόπιν ονομάσθηκε Αγγλία (Αγγλοι). Αυτοί, αν και πολιτισμικά κατώτεροι από τους Κέλτες με στοιχεία ρωμαϊκού πολιτισμού που τους ονόμαζαν “άγριους Σάξονες”, προσέδωσαν στους αυτόχθονους πληθυσμούς μία μεγάλη δυναμικότητα που ήταν μία από τις προύποθέσεις για την άνοδο της Αγγλίας πολλούς αιώνες αργότερα.
Το φύλο των Λαγγομπάρδων ( Langobarden ) έχοντας σαν αφετηρία την Βόρεια Γερμανία, διέσχισε την Ευρώπη και έφθασε στην πλούσια και πολυπόθυτη Ιταλία, την οποία κυρίευσε σχετικά σύντομα. Ακόμη και σήμερα διαπιστώνουμε τα αποτυπώματά τους : μεγαλόσωμοι Βόρειοι Ιταλοί, ξανθοί, γερμανική φυσιογνωμία, δυναμικότητα, η οποία είναι άγνωστη στην υπόλοιπη Ιταλία, εθνωνύμιο Lombardiκαι τοπωνύμιο Lombardia.
Ένα τμήμα του άκρως επιθετικού φύλου των Σουέβων ( Sueben ) έφθασε έως την Βόρεια Πορτογαλλία ( Lusitania ) , κατέκτησε την περιοχή , νίκησε σε πόλεμο τους Καστιλιάνους, ανεξαρτοποιήθηκε και ίδρυσε δικό του κράτος, την Πορτογαλλία. Και αυτό το γερμανικό φύλο προσέδωσε δυναμικότητα στον γηγενή ιβηροκελτικό πληθυσμό. ΣΑκόμη και σήμερα ξεχωρίζουν οι Βόρειοι ξανθοί και υψηλόσωμοι Πορτογάλλοι από τους μελαχρινούς και μικρόσωμους του Νότου.
Το ποιό μεγάλο, ισχυρό και δυναμικό γερμανικό φύλο ήταν αναμφιβόλως οι Φράγκοι ( Franken: Οι ελέυθεροι ), οι οποίοι έπέδρασαν στην ευρωπαϊκή ιστορία περισσότερο από τους άλλους αρχαίους γερμανικούς λαούς . Ξεκινώντας από την Βορειοδυτική Γερμανία, εισέβαλαν στην Γαλλία, εξεδίωξαν ταχέως τις ρωμαϊκές λεγεώνες έτσι, ώστε οι Γαλλοι τους υποδέχθηκαν σαν απελευθερωτές, συγχωνεύθηκαν με τους πολιτισμικά πολύ ανώτερους Γάλλους, έλαβαν τον πολιτισμό και την νεολατινική γλώσσα , ενώ τα σημερινά ολλανδικά κατάγονται από τα αρχαία φραγκικά , και όμως επικράτησαν στην εθνωνυμία και στην τοπωνυνία :
Το τοπωνύμιο < Γαλλία ( Gallia ) αντικαταστάθηκε με την France και ο Γάλλος (Gallus : Ο πετεινός σαν τοτεμ ζώο ) με Francais.
Οι Φράγκοι κατόρθωσαν να κυριεύσουν τις περιοχές των πολυάριθμων κελτικών και γερμανικών φύλων και να ιδρύσουν μία κραταιά αυτοκρατορία υπό τον>Καρλομάγνο Charlemagne, Karl der Große ) θέτοντας τις βάσεις για την δημιουργία της μετέπειτα Ευρώπης.
Η επιρροή τους ήταν τόσο προσδιοριστική στην ευρωπαϊκή πολιτική, που οι Έλληνες και οι Άραβες εννοούσαν με την ονομασίαΦραγκιά σχεδόν όλην την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη και Φράγκους όλους τους Ευρωπαίους.
Και όμως, στην Ελλάδα μείναμε με το εθνωνύμιο Γάλλος και με το τοπωνύμιο Γαλλία, αν και οι σημερινοί “Γάλλοι” εννοούν με αυτές τις έννοιες μόνον το παρελθόν τους. Το ίδιοn συμβαίνει κσαι με το εθνωνύμιο Γερμανός (αυτονομασία Deutscher ) και με το τοπωνύμιο Γερμανία ( αυτονομασία Deutschland ). Το εθνωνύμιο Γερμανοί αφορά αποκλειστικά τους αρχαίους Γερμανούς, των οποίων απόγονοι είναι και άλλα έθνη, όπως π.χ. οι Ολλανδοί, οι Δανοί, οι Σουηδοί, Οι Νορβηγοί, οι Αυστριακοί, οι Αγγλοι και ενμέρει οι Βέλγοι, οι Ελβετοί και οι Φιννλανδοί.
Διεπίστωσα, ότι τα σχολικά βιβλία στην France τονίζουν ιδιαιτέρως την καταγωγή από τους αρχαίους Γάλλους παραγκωνίζοντας και την καταγωγή τους από τους αρχαίους γερμανικούς Φράγκους καθώς και από τους σκανδιναβικούς Βίκιγκες , γνωστούς ως Νορμανδούς ( ¨”Βόρειοι άνδρες” ), εξ ου και Normandie ( Βόρεια Γαλλία).
Οι Γάλλοι μάλλον θα έχουν με την ενμέρει γερμανική καταγωγή τους εθνοψυχολογικά προβλήματα,
Σλάβοι
Σε σύγγριση με τους Κέλτες και τους Γερμανούς έχουν συντελεσθεί οι μετακινήσεις των Σλάβων αργά. Η αρχική πατρίδα τους ήταν η περιοχή βορείως των Καρπαθίων μεταξύ των ποταμών Weichsel και Dniepr ( Δνείπερος ). Τον 1ο αι. μ.Χ. κινήθηκαν ελάχιστα προς τα ανατολικά ( Ανατολικοί Σλάβοι ), προς τα δυτικά ( Δυτικοί Σλάβοι) και προς τον Νότο ( Νότιοι Σλάβοι ) σε γενικές γραμμές με ενιαία γλώσσα έως τον 10ο αι.
Αλλά η μεγάλη μετακίνηση των επίσης πολυάριθμων σλαβικών φύλων έλαβε χώραν μεταξύ του 5ου και του 6ου αι. Οι Ανατολικοί Σλάβοι κατέκτησαν περιοχές των Βαλτικών λαών ( από αυτούς έμειναν μόνον οι Λέττονες και οι Λιθουανοί ) και συγχωνεύθηκαν με τους περισσότερους , οι Δυτικοί Σλάβοι ( περίπου 24 φύλα ) κινήθηκαν δυτικά του ποταμού Oder/Neiße και εποίκησαν ειρηνικά σε περιοχές, τις οποίες πρωτύτερα εγκατέλειψαν γερμανικά φύλα.
Πρόκειται για την περιοχή της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Μερικά φύλα προχώρισαν έως το Lübeck στην Βόρεια Γερμανία. Επειδή οι Σλάβοι είχαν την συνήθεια να ζουν σε πολύ μικρά χωριά ( πέντε έως το πολύ οκτώ σπίτια) , γέμισαν οι νέες περιοχές με σλαβικές τοπωνυμίες, οι οποίες έως σήμερα παρέμειναν άθικτες. Ακόμη και οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές δεν τις άλλαξαν !
Στην Ελλάδα τα άλλαξαν σχεδόν όλα.
Αυτό όμως είναι βάναυση παραχάραξη της ιστορίας.
Από τον 8ο αι. άρχισε όμως η επιστροφή των Γερμανών και η βίαια επανακατάληψη αυτών των περιοχών που κράτησε τρεις αιώνες. Οι Σλάβοι εκχριστιανίσθηκαν και εκγερμανίσθηκαν με βίαιο τρόπο και φυσικά βαθμιαία συγχωνεύθηκαν με τους Γερμανούς. Οι σύγχρονοι ιστορικοί τους ονομάζουν Σλαβογερμανούς. Τους προδίδουν τα σχετικά μικρά αναστήματα, οι φυσιογνωμίες, τα ονόματα και οι τοπωνυμίες. Θέλουμε να επισημάνουμε, ότι οι χειρότεροι Γερμανοί νεοφασίστες προέρχονται από αυτούς. Πρόκειται για το ψυχολογικό φαινόμενο της εξισσορόπησης, γνωστό και σε άλλες χώρες. Κάτι το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα.
Η εθνογένεση των Νεοελλήνων
Η εθνογένεση των Νεοελλήνων είναι προϊόν μίας μακρόχρονης συγχώνευσης πολλών φύλων και λαών όπως και σε όλους τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Αυτή η διαδικασία άρχισε προ 42 χιλιάδων ετών με την άφιξη του Homo sapiens sapiens προερχόμενος από την Αφρική μέσω της Μέσης Ανατολής στον ελληνικό χώρο.
Ποιό καθοριστικής σημασίας ήταν η άφιξη γεωργικών πληθυσμών με υλικό πολιτισμό από την Μικρά Ασία μεταξύ της 7ης και της 6ης χιλιετηρίδας π.Χ. Στην αρχαία ελληνική παράδοση έγιναν γνωστοί με τις εθνωνυμίες Πελασγοί, Κάρες και Λέλεγες. Ιδιαιτέρως οι Πελασγοί εποίκησαν όλα τα παράλια της Ελλάδας , τα ιλλυρικά παράλια έως την Τεργέστη , τα ιταλικά παράλια απέναντι από την Αλβανία και όλα τα ελληνικά νησιά.
Έτσι είναι οι Πελασγοί οι μακρινοί κοινοί πρόγονοι των Ελλήνων . Επρόκειτο για ειρηνόφιλους πληθυσμούς με θηλυκές θεότητες.
Από τον πολιτισμό τους σώθηκαν μόνον ονόματα βοτάνων, ανθών, δένδρων και τοπωνύμια με διπλό σ ( νάρκισσος, κυπάρισσος,Τυλησσός, Παρνασσός, Τηλμισσός, Σύασσος, Κνωσσός ), που τελειώνουν σε -νθος ( ασσάμινθος, υάκινθος, τερέβινθος, αμάρανθος, πλίνθος, λαβύρινθος, Ζάκυνθος ) και σε -ευς ( Αχιλλεύς, Οδυσσεύς, Ερμηνεύς, Θησεύς, Βασιλεύς ) καθώς και άλλες τοπωνυμίες και λέξεις : σέλυνος, κιθάρα, ξίφος, θάλαμος σάλπιγξ, , θίασος, χαλκός, αμυγδαλή, όρυζα, Λάρισσα, Λέσβος, Σκύρος, Σάμος, Νάξος, Χίος, Λυκαβητός, Μέγαρα, Ολυμπος, Μυκήναι, Αθήναι,
Οι Πελασγοί, Κάρες και Λέλεγες αναμίχθηκαν μεταξύ τους καθώς και με τους λίγους “Πρωτοευρωπαίους”. Αυτές ήταν οι πρώτες επιμιξίες σε ελληνικό έδαφος,
Περίπου το 2250 π.Χ. έγινε η κάθοδος των μεγαλόσωμων και ξανθών Ινδοευρωπαίων, οι οποίοι συγχωνεύθηκαν με τον γηγενή πληθυσμό. Από αυτήν την επιμειξία προήλθαν οι πρόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Στην Ήπειρο και στην Δυτική Μακεδονία έχει συντελεσθεί η επιμειξία με ιλλυρικά φύλα. Στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη συγχωνεύθηκαν με θρακικά φύλα ( π.χ. με τους Πιερείς ).
Ένα κείμενο του Αριστοτέλη τόσο επίκαιρο - Πώς το εφαρμόζουν σήμερα πάνω μας;
Η Απαγορευμένη Ιστορία των Ελλήνων
Βυζάντιο: Ο δολοφόνος των Ελλήνων
Ρωμαίοι VS Ελλήνων: 5 συγκρούσεις που άλλαξαν την ιστορία (Α' μέρος)
Ρωμαίοι VS Ελλήνων: Η ολοκληρωτική κατάκτηση της Ελλάδος από τη Ρώμη (Β' μέρος)
Η Μάχη της Λευκόπετρας
Το 146 π.χ. οι Έλληνες έδωσαν την τελευταία μάχη για την ελευθερία τους, εναντίων των Ρωμαίων, στην Λευκόπετρα, Κορινθίας.
Από τους Ρωμαίους ποτέ δεν απελευθερώθηκαν.
Το 146 π.χ. είναι η αποφράδα χρονολογία που οι Έλληνες δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους, αλλά κάτι ακόμη πολυτιμότερο, έχασαν τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους, την νοοτροπία τους, έχασαν όλα αυτά που τους έκαναν να μεγαλουργήσουν, παραδίδοντας στο σύγχρονο κόσμο έναν πολιτισμό που όμοιός του δεν υπήρξε.
Τα χρόνια που ακολούθησαν από το 146 π.χ. και μέχρι το 325, οι Έλληνες κατάφεραν κάτι το αδιανόητο, να επιβληθούν στους Ρωμαίους πολιτισμικά.
Ήταν τόσο φανερή η επιβολή που ανάγκασε το Ρωμαίο ποιητή Οράτιο να ομολογήσει: “Μπορεί οι Ρωμαίοι να επεβλήθησαν στους Έλληνες δια των
όπλων, αλλά οι Έλληνες τους επιβλήθηκαν με τον πολιτισμό τους”.
Στο διάστημα αυτό είχαμε και φιλελληνικές τάσεις από Ρωμαίους αυτοκράτορες, όπως του Αδριανού, και γενικώς οι Έλληνες ετύγχαναν ιδιαιτέρας εκτίμησης.
Με την εδραίωση όμως στον θρόνο της αυτοκρατορίας του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, την προώθηση του Χριστιανισμού, και την επιβολή του ως αποκλειστικής θρησκείας από τον (Μέγα) Θεοδόσιο το 392, ο ελληνικός πολιτισμός και μαζί του ο δυτικός κόσμος εισέρχονται στο βαθύ σκοτάδι του βυζαντινού μεσαίωνα...
Τα παρακάτω είναι αυτοκρατορικά διατάγματα από την εποχή του Βυζαντίου με τα οποία δίνονται οδηγίες προς τους τοπικούς άρχοντες για το πως θα
εξαλείψουν τους “Έλληνες”.
Σαν Έλληνες θεωρούνται αυτοί που δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν την προγονική τους Ελληνική θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν αρχαία κείμενα φιλοσόφων.
Τα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) είναι απάνθρωπα και διατάσσουν: Θάνατος και δήμευση της περιουσίας σε όποιον τελεί ιεροτελεστίες προς τιμή των παλιών θεών.
392μ.χ. - 990μ.χ. ολοκληρωτικη εξοντωσης ολου του ελληνικου πληθυσμου στον γνωστο τοτε κοσμο
ΜΕΓΑΣ ΣΦΑΓΕΑΣ του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ- ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ (VIDEO)
Εντύπωση προκαλεί η φράση «διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»! Ο ορισμός του μίσους! Απολαύστε:
«Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας.
Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου». (Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.)
«Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης. Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτόν τον νόμο) θα
τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό». (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11 : αυτοκράτωρ Κωνστάντιος Α’ προς Ταύρο. Έπαρχον του Πραιτωρίου, Δεκέμβριος 534 μ.Χ.)
«Τέτοιου είδους πράξεις (λατρεία των ελλήνων θεών) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν(η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας)
ενώ ο ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του
πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.).
«Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με το νόμο όλες τις
περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας έτσι ώστε να μη συμβαίνουν, αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται.
Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού.
Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται.
Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες, με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, με τις οποίες προσπαθούσαν (οι προγενέστεροι χριστιανοί βασιλείς) να διασφαλίσουν την Ορθόδοξη πίστη». (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3.
Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού).
«Επειδή μερικοί συνελήφθησαν(αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας.
Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών.
Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών.
Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα.
Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν(να ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής ούτε ακίνητης.
Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες.
Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία (μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες.
Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με
τις προαναφερθείσες ποινές.
Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους (εβραιο-βιβλικούς) κανόνες.
Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά (αρχαιο-Ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών.
Όσων δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν προσχήματα(προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη.
Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες». (Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10).
Κάτω από την κυριαρχία των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρώμης του Θεοδοσίου 379-395 και του Ιουστινιανού 527-565 φροντίσανε για τα μεγαλειώδη ανθελληνικά Νομοθετήματα και μ΄ αυτά την αυξανόμενη καταπίεση της Ελληνικής θρησκείας.
Μεγαλοπρεπή αριστουργήματα κτιριακών οικοδομημάτων καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες και οι τελετουργίες των αρχαίων απαγορεύτηκαν.
Παρά τούτων των διαπιστώσεων και γεγονότων οι αγώνες επιβιώσανε και επί των χριστιανικών χρόνων μέχρι το 393 μετά Χριστών
Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Τον Φεβρουάριο του 380 καθιέρωσε τον «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και υπέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον
χριστιανισμό.
Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές έριδες.
Υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής.
Όλες οι εκκλησίες και όλα τα ιερά κτήματα
δόθηκαν στους ορθοδόξους, απαγόρευσε στους αιρετικούς να κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία.
Επίσης εστράφη με φανατισμό εναντίον των επιμενόντων στην αρχαιοελληνική λατρεία, προέβηκε ακόμα περαιτέρω μεταξύ άλλων και στην κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και γενικά πανελλήνιων αγώνων, ως υποθάλποντων αυτήν την λατρεία.
Οι φανατικοί χριστιανοί αφού έλαβαν θάρρος και
αποθρασύνθηκαν από τη στάση του αυτοκράτορα, προέβησαν στην κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών.
Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος ναός
του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και πολλοί άλλοι.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των Ελλήνων εθνικών, και των αλλιώς σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας.
===================================
===================================
Η αιτία όμως της καταστροφής της Ελλάδας είναι ότι: ο απάνθρωπος αυτός διωγμός διεπράχθη γιατί η δημοκρατία η επιστημονική έρευνα και ο Ελληνικός πολιτισμός ήταν εμπόδιο και έπρεπε να εξαφανιστούν για να γίνουν οι πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υπάκουα και άβουλα πρόβατα του χριστιανικού ποιμνίου για να μπορούν οι αυτοκράτορες και οι επίσκοποι να επιβάλλουν ευκολότερα την στυγνή τους εξουσία.
===================================
===================================
415 Είναι το έτος που θα σημαδευτεί με ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των χριστιανων. –χαρακτηριστικό της σε παρανοϊκό βαθμό μισαλλοδοξίας αλλά και του μισελληνισμού αυτής της Ιουδαϊκής αίρεσης-.
Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σωματοφύλακες (παραβολάνοι) του εκεί πατριαρχείου, που
κατεύθηνε και συμμετείχε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος (..Άγιος), βρίσκουν στον δρόμο την μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία (κόρη του αστρονόμου Θέωνα), ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής.
Αφού την συλλαμβάνουν την οδηγούν ΜΕΣΑ στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (άλλες πήγες αναφέρουν την εκκλησία Κωνσταντίνου και Ελένης) και αφού της ξεσκίζουν τα ρούχα
ΤΗΣ ΓΔΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΕ ΚΟΧΥΛΙΑ, ΤΗΣ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ, ΤΗΝ ΚΟΒΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ.
Η μόνη αιτία για κάτι τόσο αισχρό δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός (άρα μάγισσα για τους χριστιανούς), φιλόσοφος και το σημαντικότερο κοινωνός του ελληνικού πνεύματος.
Φυσικά κανείς από αυτά τα δίποδα ζώα που ευθύνονταν για τον θάνατο της δεν θα τιμωρηθεί.
Τουναντίον μάλιστα ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος ( ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας) ΘΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”.
Υπατία: Η πρώτη γυναίκα μαθηματικός και φιλόσοφος
«Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:
αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός
και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους.»
(Elbert Hunnard)
Agora (2009) :: Greek subtitles, Greek subs
430-450 Εκδίδονται δεκάδες έδικτα που διατάσουν την συνέχιση των διωγμών, την ισοπέδωση των ναών που έχουν ακόμη μείνει όρθιοι , καταστροφή
φιλοσοφικών βιβλίων στην πυρά και διαμόρφωση της νομοθεσίας για την έκδοση δικαστικών αποφάσεων κατά των Εθνικών.
Με έδικτο του ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει την ποινή του θανάτου για τους Έλληνες εθνικούς καθώς και τους αιρετικούς.
Επίσης ορίζει ΟΤΙ Η ΜΟΝΗ ΝΟΜΙΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ !
Μεγάλος λοιμός πέφτει τον χειμώνα του έτους στην αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος κατηγορεί ως αιτία τους Εθνικούς που λατρεύουν δαίμονες.!
Οι Χριστιανοί γκρεμίζουν όλους τους ναούς και τα ιερά των Ελλήνων πλην εκείνων που μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες.
Οι ναοί της πόλεως Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.
850 – 860 Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με την φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και “άγιος” Νίκων.
Από τον Αρμένιο προσηλυτιστή Νίκωνα τον «Μετανοείτε» και τους ένοπλους μοναχούς του, εκχριστιανίζονται με τη βία οι τελευταίοι Έλληνες Εθνικοί της Λακωνίας και κατασφάζονται οι Δούκες και οι Ιερείς τους.
Έτσι στα μέσα του 9ου αιώνα παύει η τελευταία λατρεία των Ελλήνων Θεών στα ιερά χώματα της πατρίδας μας.
Τα χρόνια μετέπειτα η καταγραφή αυτή μπορεί να αναφέρθηκε στην περίοδο μεταξυ του 314μ.α.χ.χ.και του 860μ.α.χ.χ. -που έγινε και το μεγαλύτερο μέρος από το διωγμό των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος- αλλά σκόρπιες καταστροφές και διώξεις του ελληνικού πνεύματος συνεχίστηκαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα..
Με πρωτοστατούντες Δεσποτάδες, παπάδες και καλογέρους, οι διωγμοί, και τα εγκλήματα, κατά των μη χριστιανών, τέλος δεν έχουν, συνεχίστηκαν μέχρι το 990 περίπου, με τελευταίους υποκύψαντες τους Μανιάτες.
Το Βυζάντιο, ο νεκροθάφτης του ελληνικού πολιτισμού και ο δολοφόνος του ελληνικού πληθυσμού, ήταν το κράτος όπου κυριαρχούσαν τα δύο σύνδρομα η θεοκρατία και η αναξιοκρατία, και που κατάντησε τους λίγους εναπομείναντες Έλληνες, αγράμματους, κουρελήδες, και πεινασμένους, έρμαιους στη κτηνωδία του κάθε επιδρομέα.
Η δημοκρατία καρατομήθηκε, και λέξεις “Έλλην” και “Ελλάς” διαπομπεύτηκαν, και για αιώνες έσβησαν από το λεξιλόγιο των Ελλήνων.
Ο ελλαδικός χώρος εκεί που κάποτε έσφυζε από ζωή, και χαρούμενες γιορτές ερήμωσε, τεράστιες περιοχές έμειναν ακατοίκητες, και όπου συναντούσες οικισμούς εκεί βασίλευε η θλίψη και ο μαρασμός.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πύθια, τα Παναθήναια σταμάτησαν.
Οι ποιητικοί και θεατρικοί αγώνες δεν ξανάγιναν.
Τα στάδια και τα θέατρα έρημα, έμειναν βουβοί μάρτυρες, του λαμπρού παρελθόντος, και με τις κουκουβάγιες που τα κατοίκισαν να θρηνούν ολονυχτίς, την πνευματική και πολιτισμική κατάντια των Ελλήνων.
Το ελληνικό έθνος ψυχορραγούσε, όχι μόνο πολιτισμικά αλλά και πληθυσμιακά.
Κατά την υποδούλωση των Ελλήνων στους Ρωμαίους το 146 π.χ. λογικό είναι ο πληθυσμός τους θα αριθμούσε πολλά εκατομμύρια.
Αν λάβουμε υπ' όψιν τις περιγραφές του Παυσανία, που θέλοντας να δείξει πόσο πυκνοκατοικημένος ήταν ο ελλαδικός χώρος, γράφει ότι τα κατσίκια
μπορούσαν να πηδούν από τα κεραμίδια τις μιας οικίας στα κεραμίδια της άλλης.
Ακόμη και τους, οικειοθελώς, εξελληνισμένους, από τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου, λαούς της Μικράς Ασίας.
Προτού από την επιβολή του Χριστιανισμού, ως αποκλειστικής θρησκείας, οι ελληνόφωνες της αυτοκρατορίας υπερέβαιναν τα 40 εκατομμύρια.
Σήμερα το ελληνικό έθνος, αν δεν σφαγιαζόταν, θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερος από 100 εκατομμύρια.
Η ασυδοσία των (αγίων) πατέρων των νεοφώτιστων χριστιανών και οι ορδές των καλογέρων, αφιονισμένοι από το νέο δόγμα, θανάτωναν από απλούς πολίτες μέχρι ανθρώπους της διανόησης, φυσικούς, μαθηματικούς, αστρονόμους, που δεν αποδέχονταν τον Χριστιανισμό.
Ολοκληρώνοντας τον αφανισμό του ελληνικού γένους, του πολιτισμού του, και θάβοντας για 15 αιώνες, τα μέχρι τότε επιτεύγματα της τεχνολογίας.
Την βαρβαρότητα αυτή μαρτυρούν τα χιλιάδες αποκεφαλισμένα και ακρωτηριασμένα αγάλματα, που κοσμούν σήμερα, τα ελληνικά μουσεία, αλλά και τα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής.
Το μαρτυρεί, ο πρώτος υπολογιστής της ανθρωπότητας, ο υπολογιστής των Αντικυθήρων, και βοά, που η τεχνολογία του χάθηκε και ξεχάστηκε.
Οι Έλληνες που υπερείχαν συντριπτικά, πολιτισμικά και πνευματικά, από όλους τους άλλους λαούς, τους ήταν αδιανόητο να απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους, και να αποδεχθούν την θρησκεία των Εβραίων ενός ανατολίτικου και κατώτερου λαού όπως πίστευαν.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Έλληνες έλεγαν: “Πας μη Έλλην είναι βάρβαρος”.
Μπορεί η αρχική σημασία της λέξης “βάρβαρος” να ήταν αυτός που δεν μιλά Ελληνικά, αλλά σύντομα είχε πάρει τη σημασία του αγροίκου, του απολίτιστου.
Το αίσθημα της πατρίδος χάθηκε, μαζί του χάθηκε το “μολών λαβέ” του Λεωνίδα, και ο παιάνας των Σαλαμινομάχων “Ώ παίδες Ελλήνων ίτε ελευθερούτε πατρίδα ελευθερούτε δε παίδας γυναίκας θεών τε πατρώων έδη θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών” και τη θέση τους πήρε το “κύριε ελέησον ”.
Οι κουκουλοφόροι καταδότες και τα χριστιανικά “κρεουργεία” που στήθηκαν έπιασαν γρήγορα δουλειά, η πελατεία μπόλικη, και εξασφαλισμένη, κυρίως Έλληνες.
Ο φόβος έσβησε τα ίχνη τους μέχρι σήμερα, παρά τη μακροχρόνια δράση τους.
Η 20ετής δράση όμως του “κρεουργείου” της Σκυθούπολης (όπως αναφέρει ο Ρωμαίος ιστορικός Μαρκελλίνος Αμμιανός) το οποίο στήθηκε προτού καν γίνει ο Χριστιανισμός επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, υποδηλώνει το τι έγινε μετά.
Ο αριθμός των θυμάτων των σφαγών αυτών, που έλαβαν χώρα στη Σκυθόπολη και διήρκεσαν σχεδόν για μια εικοσαετία, είναι ανυπολόγιστος, αλλά μετριέται τουλάχιστον σε εκατομυρια.
Βέβαια, οι ελληνορθόδοξοι χριστιανοί δεν παραδέχονται τις σφαγές της Σκυθόπολης, ή αυτοί που τις παραδέχονται, επικαλούνται «πολιτικούς λόγους» και «συνωμοσίες εναντίον του αυτοκράτορα», και ότι εν πάση περιπτώσει οι Εθνικοί δεν ήταν ο μοναδικός στόχος και αυτοσκοπός.
Ακόμα κι αν είναι έτσι, το μόνο που διδάσκεται κάποιος απ’ αυτή την εκδοχή, είναι ότι το «ου φονεύσεις» μπορεί να έχει και τις εξαιρέσεις του, ή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Κοντολογής, για τους χριστιανούς φαίνεται ότι όταν ο φόνος διαπράττεται από την πλευρά τους εις βάρος κάθε είδους «αντιφρονούντα» , δεν είναι χριστιανικό αμάρτημα…
Και επειδή τα «γραπτά μένουν», παρατίθενται
μερικά αποσπάσματα από τον Ιουστινιάνειο και Θεοδοσιανό Κώδικα
Θεοδοσιανός Κώδικας (αποσπάσματα)
που αποτυπώνουν γλαφυρά την «καλοπέραση» των Ελλήνων και κατ’ επέκταση των Εθνικών, στα χέρια των χριστιανών-Βυζαντινών ομοεθνών τους και μη, όταν τολμούσαν να «διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»!
===================================
Ετσι λοιπον εδω τελειωνει η παρουσια των ελληνων πανω στα πατρια εδαφη .
Ερημωμενη πλεον για κατι αιωνες εγινε ορμητηριο καθε λογης τυχοδιωκτη και κακοποιου στοιχειου απο τις γυρω βαρβαρες χωρες που βρηκαν ελευθερο εδαφος για να αποικησουν.
και με την βοηθεια των μισελληνων εβραιων να ¨"αναγνωριστουν" απο την παγκοσμια οικογενεια ως "ελληνες".
https://oiskepseismoumesaapotodiadiktyo.blogspot.com
Οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες
https://oiskepseismoumesaapotodiadiktyo.blogspot.com
===================================
Ο εποικισμος της ερημης ελλαδας
===================================
Γενική παρακμή - ερήμωση τού ελλαδικού χώρου
Στην Αθήνα, οι ανασκαφές τής Αγοράς απέδειξαν, ότι υπήρξαν εκτεταμένες καταστροφές γύρω στο 580 κι ύστερα μια περίοδος πρόχειρων
καταλυμάτων, πού διάρκεσε μέχρι το δεύτερο μισό τού 7ου αιώνα.
Στή συνέχεια η περιοχή τής Αγοράς εγκαταλείφθηκε τελείως και ο οικισμός
περιορίστηκε στην Ακρόπολη και σε ένα μικρό οχυρωμένο περίβολο προς τη βόρεια πλευρά της.
Στην Κόρινθο, πολλοί από τους κατοίκους της κατέφυγαν στην Αίγινα περί το 580, ενώ η βυζαντινή παρουσία διατηρήθηκε στο απρόσιτο φρούριο τής Ακροκορίνθου.
Στήν υπόλοιπη Πελοπόννησο όλες οι πόλεις εξαφανίστηκαν.
Ο Cyriaco de Pizicolli, γνωστός ως Κυριακός ο Αγκωνίτης, Καλαβρός αρχαιολάτρης περιηγητής τού ιε΄ αιώνα περιγράφει ως εξής τη Σπάρτη: «Είδαμε τα ερείπια μεγάλης πολιτείας, περιφανή αγάλματα, μαρμαρένιους κίονες και επιστύλια σκορπισμένα εδώ κι εκεί στους αγρούς. Από τα μέγιστα κι επιφανέστατα κτίρια απόμειναν το γυμναστήριο από λείο μάρμαρο και πολλά
μαρμάρινα βάθρα αγαλμάτων».
Για την κεντρική Ελλάδα οι μαρτυρίες που έχουμε είναι σποραδικές.
Στις Βοιωτικές Θήβες δεν υπάρχουν ενδείξεις για ύπαρξη αστικής ζωής ανάμεσα στον 6ο και το δεύτερο μισό τού 9ου αιώνα.
Οι Φθιώτιδες Θήβες στη θεσσαλική ακτή καταστράφηκαν στο τέλος τού 6ου ή τον 7ο αιώνα.
Ούτε μία παλαιοχριστιανική εκκλησία δεν έμεινε όρθια σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη και την Πάρο.
Δεν υπάρχει κανένα δείγμα οικοδομικής δραστηριότητας ανάμεσα στο 600 περίπου και στα πρώτα χρόνια τού 9ου αιώνα.
Η Θεσσαλονίκη, έδρα τού έπαρχου τού Ιλλυρικού, παρέμεινε σε βυζαντινά χέρια σε όλη τη διάρκεια των σκοτεινών αιώνων.
Τα τείχη της, πού πιθανόν χτίστηκαν περί το 450, περιέκλειαν μια σημαντική έκταση: περίπου 1.750 μέτρα από τα ανατολικά προς τα δυτικά και 2.100 μέτρα από βορρά προς νότο.
Πέντε φορές πολιορκήθηκε από τους Σλάβους και τους Αβάρους κι επανειλημμένα προσβλήθηκε από το λοιμό και την πείνα.
Πολλές ιστορικές πηγές αναφέρουν πολλαπλά κρούσματα πανώλης σε πολλά μέρη τού ελλαδικού χώρου.
Ειδικά τo 746 η πανούκλα, που μεταδόθηκε στην Ελλάδα και την Ιταλία εξολόθρευσε τον ελληνικό πληθυσμό.
Ο αυτοκράτορας τού Βυζαντίου, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος μνημονεύοντας το γεγονός τού λοιμού και κάνοντας λόγο για την τότε κάθοδο των Σλάβων γράφει, πως «εσλαβώθη πάσα η χώρα» («Περί θεμάτων», ΙΙ, 3). (Για τους σλάβικους εποικισμούς στον ελλαδικό χώρο θα παρουσιασθεί ειδική σχετική μελέτη προσεχώς στην «Ελεύθερη Έρευνα».)
Στη «λειψανδρία» αναφέρεται κι ο Κ. Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία τού ελληνικού έθνους» (τόμ. Δ΄, σελ. 391).
Το 1348 η πανούκλα, που έμεινε γνωστή στη μεσαιωνική ιστορία σαν μαύρος θάνατος, θέρισε τη Μεσόγειο και ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη, από τη Μόσχα ως τη Φλάνδρα.
Οι πληθυσμοί των ελληνικών ακτών και των νήσων αποδεκατίστηκαν και πάλι.
Από τον 9ο έως τον 11ο αιώνα υπήρξε θαλασσοκρατία των Αράβων, οπότε η πειρατεία στις ελληνικές θάλασσες είχε λάβει τρομακτικές διαστάσεις.
Η Κρήτη έχει μεταβληθεί από το 823 σε ορμητήριο των Αράβων πειρατών, που ερήμωσαν τα νησιά τού Αιγαίου και τις ηπειρωτικές ακτές.
Πολιορκήθηκε η Πάτρα.
Η Νικόπολη δέχθηκε επίθεση.
Η Αίγινα καταστράφηκε.
Η Πελοπόννησος λεηλατήθηκε, εξαφανίστηκε η Δημητριάς.
Το 904 οι Σαρακηνοί πειρατές κυρίευσαν τη Θεσσαλονίκη κι αιχμαλώτισαν 22.000 ανθώπους.
Ο Λέων Χοιροσφάκτης, πρεσβευτής τού Βυζαντίου στους Άραβες τής Μάλτας, τής Ταρσού και τής Βαγδάτης, υπερηφανευόταν, ότι κατόρθωσε να
εξαγοράσει (πέτυχε «αλλάγιον») εκατόν είκοσι χιλιάδες αιχμαλώτους, που είχαν συλληφθεί κατά τις επιδρομές των πειρατών στα εδάφη τής
αυτοκρατορίας.
Τη θαλασσοκρατία των Αράβων ακολούθησαν οι νορμαδικές επιδρομές και οι σταυροφορίες.
Η πειρατική δράση ξανάρχισε ακολουθώντας
την πορεία των δραματικών γεγονότων, που συντάραξαν την ανατολική λεκάνη τής Μεσογείου.
Έτσι και κατά τον 12ο αιώνα ήταν αβέβαιη η έκβαση τού ταξιδιού στο Αιγαίο.
Τότε, η Αττική βρισκόταν στο έλεος των πειρατών, Τούρκων, Λατίνων και Ελλήνων.
Οι αυτοκρατορικές φυλακίδες δεν περιπολούσαν
πιά στο Σαρωνικό και τον Ευβοϊκό και οι παράκτιες φρουρές ήταν τόσο αραιές, που αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τις επιδρομές.
Ορμητήρια των κουρσάρων ήταν η Αίγινα, η Σαλαμίνα και η Μάκρη (πρόκειται για την απέναντι τού Λαυρίου, Μακρόνησο, όπου υπήρχε μονή τού
Αγίου Γεωργίου).
Η Αίγινα είχε ερημωθεί.
Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει το νησί κι όσοι απέμειναν συνεργάζονταν με τους πειρατές.
Ασύδοτοι αποβιβάζονταν στις ακτές τής Αττικής, απογύμνωναν και αιχμαλώτιζαν τους κατοίκους και ακρωτηρίαζαν ή ρινοκοπούσαν όσους δεν μπορούσαν να προσφέρουν λύτρα.
Κλάδευαν τα χέρια των ανθρώπων «σαν ξερόκλαδα».
Και γέμισε ο τόπος από «χειροτμήτους» και «ρινοτμήτους».
Κι είχαν τόσο αποθρασυνθεί, που εισχωρούσαν και στα μεσόγεια.
Οι πειρατικές επιδρομές είχαν ξεκληρίσει τους πληθυσμούς των νησιών και των παραλιακών
περιοχών τής ηπειρωτικής Ελλάδας.
Μεταξύ 1480 και 1546 η πόλη των Αθηνών είχε ξεκληρισθεί από επιδημίες, όπως προκύπτει από το ανώνυμο χρονικό τής Οξφόρδης (Ectesis chronica
and chronicon Athenarum, London, 1902.)
Οι ιστορικοί συμφωνούν: Η Αθήνα είχε απολησμονηθεί εξ αιτίας τού ιστορικού κενού τόσων αιώνων.
Ήταν ένα ασήμαντο κάστρο τής φραγκοκρατίας.
Ως το τελευταίο τέταρτο τού 17ου αιώνα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη για τους ξένους.
Όλοι πίστευαν, πως αποτελούσε ένα σωρό ερειπίων, άν δεν είχε ολότελα εξαφανισθεί.
Έγραφε το 1675 ο Guillet: «Είχα διαβάσει κι είχα χίλιες φορές ακούσει, πως η Αθήνα ήταν ένας
έρημος τόπος» (Guillet, σελ. 211).
Αλλά και πριν 500 ακριβώς χρόνια βρισκόταν στην ίδια τραγική παρακμή.
Όταν ο Μιχαήλ Ακομινάτος ανήλθε στο μητροπολιτικό θρόνο των Αθηνών και μπήκε (το 1175) εν πομπή στην πολιτεία είδε στο «κλεινόν άστυ» χαλάσματα και καλυβόσπιτα εδώ κι εκεί σε
πανάθλια στενορύμια.
Η Αθήνα, γράφει, ήταν «σωρός ερειπίων οικουμένων υπό ανθρώπων πενομένων».
Ο Ολλανδός περιηγητής Favolius περιέγραφε την πόλη των Αθηνών ως «μιά πολίχνη φτωχών ανθρώπων». (Hodoeporiki byzantini lib. III auctore Hugone Favolio - Lovanii (Excudebat Servatius Sassenus, 1563).
Ένα τουρκοχώρι είδε στην Αθήνα και ο Γάλλος ταξιδιώτης Julien Bordier: «Απ΄ αυτή την πανένδοξη πολιτεία δεν έχει απομείνει παρά ένα θλιβερό τουρκοχώρι, που λέγεται Σετίνα και βρίσκεται στα χέρια ενός αγά».
(Η Αθήνα ονομαζόταν Σατίνες ή Σετίνες ή Στίνες. Η Ακρόπολη, Κάστρο.
O Πειραιάς λεγόταν Πόρτο-Δράκο ή Πόρτο-Λεόνε από το μαρμάρινο λεοντάρι, που άρπαξαν αργότερα οι Βενετοί.)
Ο Γενοβέζος καπετάνιος Francesco - Maria Levanto σημείωνε στο χρονικό του: «Η σημερινή Αθήνα δεν είναι παρά ένας έρημος, άγονος τόπος,
κατασπαρμένος με πέτρες». (Prima parte dello specchio del Mare Mediterraneo dal capitan Francesco - Maria Levanto (In Genova, 1664.)
«Η άλλοτε ένδοξη Αθήνα είναι τόσο ερημωμένη, που φαίνεται απίστευτο, ότι υπήρξε κάποτε ένδοξη. Εγώ, τουλάχιστον, δεν είδα πουθενά φοβερότερο
τόπο. Ερημιά, ξεραΐλα, αγκαθιές και βάλτοι.»
Εντυπώσεις τού Γάλλου πρεσβευτή, D΄ Aramon, όπως τις κατέγραψε ο γραμματικός του, ο ευγενής Jean Chesneau το 1546. (Jean Chesneau: Le voyage de monsieur d΄ Aramon ambassadeur pour le Roy en Levant, escript par un noble homme Jean Chesneau publie et annote par M. Ch. Schefer (Paris, 1887).
https://iseeyou1.blogspot.com/2018/02/blog-post_18.html
Κύρια προσπάθεια τής επιχείρησης δημιουργίας ελληνικής εθνικής ταυτότητας από επίσημους και μη φορείς τής Ρωμιοσύνης από τον 19ο αιώνα και εντεύθεν αποτέλεσε η προσπάθεια «απόδειξης» τής φυλετικής καθαρότητας, δηλαδή τής συνέχειας των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου στο χρόνο και στο χώρο.
Εργασίες - μελέτες από κύκλο λογίων τής εποχής, που δημοσιεύτηκαν κατά κόρον σε διάφορα περιοδικά (Παρνασσός, Ελληνομνήμων, κ.ά.), εξακολουθούν δε αυτούσιες ή παρόμοιες να δημοσιεύονται σε εθνικιστικά περιοδικά και ιστοσελίδες ακόμα και σήμερα, αφιερώθηκαν σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να αποδοθεί η προέλευση αρβανίτικων, σλάβικων, τούρκικων κ.λπ. λέξεων, ονομάτων και τοπωνυμίων σε δήθεν παραφθορές τής αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Στη νεοελληνική παιδεία στοχοποιήθηκε ο «ανθέλληνας» Φαλμεράγιερ, παρ΄ όλο, που δεν είναι ο μόνος· το σύνολο των περιηγητών (αρχαιολατρών, ιστορικών, απεσταλμένων ξένων κυβερνήσεων κ.λπ.) των μεσαιωνικών χρόνων περιγράφουν την μεγάλη έκταση των εποικισμών στην περιοχή.
Απάντηση σε όλους αυτούς επιχείρησε να δώσει ο ιστορικός τής Ρωμιοσύνης, Κ. Παπαρρηγόπουλος (βλ. Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος) γράφοντας περί τής δήθεν συνέχειας και τής φυλετικής ενότητας των κατοίκων τού ελλαδικού χώρου στη διαδρομή τής Ιστορίας.
Η αμφισβήτηση τού κυρίαρχου αυτού ιστοριογραφικού μοντέλου στην επιεικέστερη εκδοχή της επιχειρήθηκε να παρουσιασθεί ως προερχόμενη από ήσσονος αξίας ιστορικούς και στην αυστηρότερη ως εθνική προδοσία.
Καμμία φυλή όμως, ούτε κανένας λαός στις μέρες μας είναι φυλετικά καθαρός.
Στον ελλαδικό χώρο ειδικότερα κι εξ αιτίας των βυζαντινών διωγμών, των επιδημιών, των ανεπάλληλων κατακτήσεων και τής πειρατείας,
ο αριθμός των ελληνόφωνων Ρωμιών ελαττώθηκε σημαντικά.
Έτσι, ο αριθμός των κατοίκων ενισχύθηκε επανειλημμένα στο πέρασμα τής Ιστορίας από ξένους λαούς, στους οποίους τις περισσότερες φορές δόθηκαν από τις εκάστοτε αρχές επί πλέον κίνητρα, προκειμένου να εγκατασταθούν στην περιοχή και να καλύψουν τα πληθυσμιακά κενά.
H μεγάλη ποικιλία φορεσιών, οργάνων, παραδοσιακών χορών, τραγουδιών κ.λπ. στη σημερινή Ελλάδα (τα οποία σήμερα παρουσιάζονται ως ελληνικά)
οφείλονται στούς διάφορους λαούς, που κατά καιρούς μετανάστευσαν στον ελλαδικό χώρο φέροντας μαζί τους ήθη, έθιμα, χορούς, ήχους κ.λπ..
Θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση μιας σειράς μελετών μας σχετικών με τους εποικισμούς (αλβανικών, σλάβικων, τούρκικων κ.ά) στην περιοχή, που εκτείνεται το σημερινό ελληνικό κράτος.
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΛΑΜΕ;
http://attheendshavedpriest.blogspot.com
https://ello.co/theologosvasiliadis
Γιατί λεγόμαστε Greeks και όχι Έλληνες;
http://attheendshavedpriest.blogspot.com
Message to albanian
Οι Αρβανιτοβλαχοι εχουν "Ελληνικό_DNA"
https://drive.google.com/file/d/1McBan7Ft6JHQRn1LzGzGRBIM0ulUFT3S/view?usp=sharing
Οι Αρβανίτες είναι Αλβανοί…
https://aigianpelagos.blogspot.com/2018/02/blog-post_91.html
Η καταγωγη των αλβανων
Ποια Ελλάδα; Δεν υπάρχουν Έλληνες. Όλοι είναι Αλβανοί...
ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ..ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...
από Αλβανίδα ιστορικό: Η Ελλάδα προέρχεται από την Αλβανία
=======================================
Η αρχή γίνεται με την παρουσίαση των αλβανικών εποικισμών.
Ντοκουμέντα: Η πραγματική καταγωγή των Αλβανών
Τα τοπωνύμια της Ελλάδας και η προέλευσή τους
https://anthellinicsminorities.blogspot.com/2018/04/blog-post_83.html
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΝ 13ο -15ο ΑΙΩΝΑ
https://iseeyou1.blogspot.com/2018/02/13-15.html
Ακούγοντας για άλλη μια φορά διάφορα από τα κάθε λογής παράθυρα, πιστεύουμε πως έχει ενδιαφέρον να δούμε την πορεία των αλβανικών φύλων στον ελλαδικό χώρο και την παρουσία τους εδώ, που χρονολογείται από τα τέλη του 13ο αιώνα.
Διευκρινίζοντας ότι η δημιουργία εθνών συντελείται παράλληλα με την δημιουργία κρατών χωρίζοντας ανθρώπους και λαούς και τοποθετώντας τους υπό τη σκέπη ενός έθνους κράτους και μιας κοινής εθνικής συνείδησης.
Οι βασικότεροι λόγοι, λοιπόν, της κατάβασης των αλβανών ήταν η κοινωνική καταπίεση που είχε γίνει αφόρητη την περίοδο εκείνη, αλλά κυρίως λόγω της ερήμωσης μεγάλων γεωγραφικών περιοχών που εκτείνονταν στη Θεσσαλία, Πελοπόννησο και Στερεά.
Συγκεκριμένα η Θεσσαλία ήταν η πρώτη επαρχία του ελλαδικού χώρου (αρχές 14ου αιώνα), που δέχθηκε μεγάλο αριθμό αλβανών λόγω των προσπαθειών προσέλκυσης τους που ασκούσε η βυζαντινή διοίκηση της Κωνσταντινούπολης.
Αιτία;
Η έλλειψη ανδρών που είχε σημειωθεί λόγω των καταστροφικών μαχών μεταξύ του ντόπιου πληθυσμού και των Καταλανών.
Για τους ίδιους δημογραφικούς λόγους εγκαταστάθηκαν, αργότερα, στα τέλη του 14ου αιώνα στην Αττική και στα κοντινά της νησιά μετά από πρωτοβουλία του Καταλανικού δουκάτου της Αθήνας.
«Στη στροφή του 14ου προς τον 15ο αι, οι διάφορες δυνάμεις που μοιράζονταν τα ελληνικά εδάφη αποδύθηκαν σε ένα πραγματικό ανταγωνισμό υποσχέσεων για να προσελκύσουν τους αλβανούς: αλλά φαίνεται ότι οι Καταλανοί ήταν οι πρωτεργάτες της πολιτικής επανεποικισμού που ακολουθήθηκε επίσης από τους έλληνες δεσπότες του Μυστρά και, κυρίως, από τη Βενετία στις κτήσεις της στην Ελλάδα και την Πελοπόννησο».
Οι αλβανοί, ως ένας λαός πολεμιστών οργανωμένος κυρίως στις ορεινές περιοχές σε οικογενειακές φάρες, εξεγείρονταν συχνά. Συγκεκριμένα:
Το 1407 ο Θεόδωρος Α΄ του Μυστρά εγκατέστησε 10.000 αλβανούς στη Πελοπόννησο σε γαίες που είχαν μείνει ακαλλιέργητες.
Εκεί ασχολήθηκαν κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία σε συμπαγείς ομάδες, υπό την εξουσία των παραδοσιακών τους αρχηγών.
Μπροστά στην ενδοτική πολιτική στάση του Μυστρά και στις ολοένα πιο συχνές τούρκικες επιδρομές, οι αλβανοί εξεγείρονται συχνά καθ’ όλη τη διάρκεια του 15ου αιώνα και αναδεικνύονται σε βασικό στοιχείο αντίστασης στους Οθωμανούς.
Το 1423 οι αλβανοί των περιχώρων της Τρίπολης, σε αντίθεση με τις τοπικές αρχές, εκδήλωσαν για πρώτη φορά την εξαγρίωση τους στις οθωμανικές επιδρομές.
Το 1453 εξεγέρθηκαν εναντίον του δεσπότη Θωμά, ο οποίος όντας υπόχρεος στον Μωάμεθ Β΄ μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης, συγκέντρωσε το ποσό των φόρων από τους αλβανούς, αλλά το ξόδεψε για δική του χρήση(!).
Το 1458-59 εξεγέρθηκαν με την βοήθεια και αρκετών ελλήνων εναντίον του Μωάμεθ Β΄ στην Αργολίδα και την Αρκαδία.
Η μεγάλη αριθμητική παρουσία αλβανών στην Πελοπόννησο οδήγησε τους Τούρκους να τους απονείμουν φορολογικά προνόμια υποδαυλίζοντας παράλληλα τα ενδοκοινοτικά πάθη.
Πρέπει να γίνει σαφές, επίσης, ότι στην περιοχή της νότιας Βαλκανικής διάφορες (ή και ίδιες) φυλετικές ομάδες πολεμούσαν σήμερα αυτούς με τους οποίους συνεργάζονταν χθες.
Έτσι βλέπουμε από τη μια έλληνες και αλβανούς να συμμαχούν για να καταλάβουν τη Λευκάδα το 1378 –για παράδειγμα– και από την άλλη να βρίσκονται αντίπαλοι στα Ιωάννινα το 1379.
Το ίδιο συνέβη πολλές φορές και αργότερα μεταξύ ελλήνων και τούρκων ακόμα και κατά την περίοδο του 1821.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όμως είναι η διαμάχη μεταξύ Σουλιωτών (εκχριστιανισμένων αλβανών, δηλαδή) και του αλβανού Αλή πασά για το ποιος θα κυριαρχήσει στην περιοχή.
Οι «φυλές» των Αλβανών. Ας τις γνωρίσουμε...
https://anthellinicsminorities.blogspot.com/2018/10/blog-post_41.html
Η πραγματικη καταγωγη των αλβανων
https://anthellinicsminorities.blogspot.com/2018/10/blog-post_99.html
Η πραγματικη καταγωγη των αλβανων
https://anthellinicsminorities.blogspot.com/2018/10/blog-post_44.html
Η προέλευση των Αλβανών και η θέση τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία- τουρκική πηγή
https://anthellinicsminorities.blogspot.com/2018/10/blog-post_47.html
Ιστορικός Όλσι Γιαζέτζι: Οι Αλβανοί είναι δημιούργημα των Τούρκων
Μεταξύ του 6ου και του 7ου αι. έχουν κατεβεί στις ελληνικές περιοχές έως στην Πελοπόννησο περίπου οχτώ νοτιοσλαβικές φυλές ( τα ονόματά των είναι γνωστά από έργα βυζαντινών ιστορικών ) , οι οποίες συγχωνεύθηκαν με τον ελληνικό πληθυσμό.
Μεταξύ του 13ου και του 15ου αι. έγινε επανειλλημμένα η κάθοδος φύλων από την Αλβανία και την Βλαχία ( Valahia , Νότια Ρουμανία ).
Οι τελευταίοι διετήρησαν επι αιώνες την νεολατινική τους γλώσσα. Από αυτούς ξεχωρίζουν οι Σαρακατσάνηδες, οι οποίοι θεωρούνται προπαγανδιστικα ως εκλατινισμένοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Εδώ ας υπενθυμήσουμε, ότι η λατινική γλώσσα ήταν αυτονοήτως το αργότερο από τον 1ο αι. π.Χ. έως τα μέσα του 70υ αι. μ.Χ. η επίσημη γλώσσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και όμως, τελικά έχει επιβληθεί η ελληνική γλώσσα . Βαθμιαία έλαβεν χώρα λόγω της πολιτιστικής υπεροχής του ελληνικού στοιχείου ο εξελληνισμός των πρώην Ρωμαίων κατακτητών. Εν ολίγοις :Τα λατινικά κατόρθωσαν να επικρατήσουν μόνον στην Δύση, αλλά όχι στην υπερπολιτισμένη Ανατολή.
Στην επιμειξία των φύλων επαιξαν καθοριστικό ρόλο η χριστιανική πιστη και η ελληνική γλώσσα, η οποία ήταν επισήμως η γλώσσα της Ανατολικής ΡωμαϊκήςΑυτοκρατορίας, την οποίαν οι ιστορικοί ονόμασαν Βυζαντινή τον 19ο αι. Μέσω της θρησκείας και της γλώσσας έχουν εξελληνισθει τελείως οι Σλάβοι, οι Αλβανοί και οι Βλάχοι. Στα πλαίσια του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Τούρκων έχει δημιουργηθεί βαθμιαία το ελληνικό έθνος με μίαν ισχυρή ελληνική εθνική συνείδηση.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ “ΕΘΝΙΚΩΝ” ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΕΘΝΟΥΣ
Το ελληνικό έθνος παρουσιάζεται στα σχολικά βιβλία με χαρακτηριστικά αιώνια, αναλλοίωτα και μή υποκείμενα σε ιστορικούς καθορισμούς. Η παρουσίαση αυτή από μόνη της προσδιορίζει την αξιολόγηση των εθνών, πέρα από τις προθέσεις των υπευθύνων. Η σημαντική αλλαγή στα σχολικά βιβλία σε σχέση με παλιότερα, δηλαδή η ορατή προσπάθεια προσαρμογής των περιεχομένων στις ευρωπαϊκές αξίες της ειρηνικής συνύπαρξης, συνεργασίας και ανοχής στις διαφορές, η αναγνώσιμη πρόθεση να μην καλλιεργούν τα βιβλία αρνητικά αισθήματα προς άλλους λαούς και αντίθετα να αμβλύνουν τις αρνητικές αξιολογήσεις, που έχει κληρονομήσει το παρελθόν των πολέμων, αναιρείται από την παρουσίαση του ελληνικού έθνους. Συστηματικά σε όλα τα σχολικά βιβλία, παρουσιάζεται η εθνική ομάδα σαν ανθρωπομορφικό υποκείμενο και της αποδίδονται χαρακτηριστικά σχεδόν εγγενή.
Ευκαιρίας δοθήσεις θα ασχοληθώ ολίγον τι με τον περίφημο και περιβόητο Γερμανό ιστορικό, εθνολόγο και πρωτίστως περιηγητή Jakob Philipp Fallmerayer, . Εγινε γνωστός κυρίως ως περιηγητής σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Εξέδωσε μερικά βιβλία περί των εθνών.
Εδώ ενδιαφέρει ιδιαιτέρως το βιβλίο του “Geschichte der Halbinsel
Morea während des Mittelalters ( Peloponnes )”, Stuttgart, Tübingen,
1830 (“Ιστορία της Χερσονήσου Μορέας στην διάρκεια του Μεσαίωνα (
Πελοπόννησος ). Υπογραμμίζω εντόνως την εξής διαπίστωσή μου ύστερα από
προσεκτική και πολλαπλή μελέτη του βιβλίου στα Γερμανικά : Οχι μέσα στο
βιβλίο, αλλά μόνον στο μικρό προοίμιο γράφει μεταξύ άλλων : “Das
Geschlecht der Hellenen ist in Europa ausgerottet…Denn auch nicht ein
Tropfen edlen und ugemischten Hellenenblutes fließt in den Adern der
christlichen Bevölkerung des heutigen Griechenlands”( ” Το γένος των
Ελλήνων έχει στην Ευρώπη τελείως εξολοθρευθεί…Γιατί ούτε και μία σταγόνα
ευγενούς και μη αναμειχθέντος ελληνικού αίματος κυλά στις φλέβες του
χριστιανικού πληθυσμού στην σημερινή Ελλάδα” ( δική μου μετάφραση ).
Εν γνώσει της γερμανικής γλώσσας, βιβλίων και άλλων Γερμανών περιηγητών,
αλλά και της νοοτροπίας των Γερμανών του 19ου αι. καθώς και λαμβάνοντας
υπόψη τα αποτελέσματα των DNA-ερευνών θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω το
παρόν κείμενο:
α ) Το προοίμιο είναι γραμμένο σε λογοτεχνικό και δημοσιογραφικό στιλ,
το οποίο ήταν στην εποχή εκείνη κάτι το συνηθισμένο. Ακριβώς τότε έχει
εξελιχθεί ραγδέως η κατά τα άλλα πολύ καθυστερημένη γερμανική γλώσσα.
Κάθε λογοτέχνης και κάθε δημοσιογράφος είχε την φιλοδοξία να συμβάλλει
στην περαιτέρω διαμόρφωση της γλώσας. Ακόμη κα ο μεγάλος φιλόσοφος Hegel ( Εγελος) υπέκυψε σε αυτόν τον πειρασμό στο προοίμιο του έργου του “Geschichte der Philosophie” ( “Ιστορία της Φιλοσοφίας” ).
β ) Ο γλωσσικός οίστρος ήταν στενά συνυφασμένος με υπερβολές. Αυτό το φαινόμενο άρχισε στα τέλη του 19ου αι. να υποχωρεί και έχει αντικαταστθεί με νηφαλιότητα, η οποία επικράτησε για πάντα.
γ ) Πρωτού επισκεφθούν οι Γερμανοί την Ελλάδα είχαν πολύ ρωμαντικές απόψεις περί των Νεοελλήνων. Περίμεναν να δουν μεγαλόσωμους, ξανθούς και γαλανομάτηδες , οι οποίοι μιλούσαν τουλάχιστον την κοινή αρχαία ελληνική γλώσσα.
Αλλά αυτά που είδαν και άκουσαν , έχουν προκαλέσει σε αυτούς πολιστικό σοκ. Εχω περί αυτού δική μου εμπειρία, όταν ακριβώς το 1960 κάποιος συνσπουδαστής μου με σύστησε στην μητέρα του που ήταν δασκάλα σε ένα Δημοτικού. Οταν με είδε, εξέφρασε την έκπληξη και την απαγοήτευσή της, γιατί όπως φαίνεται, δεν έχω ανταποκριθεί στην ρωμαντική αντίληψη περί των Ελλήνων.
δ ) Φυσικά τότε δεν ήταν εφικτό να κάνει ο Fallmerayer γενετικές αναλύσεις για να εμπεδώσει την λίαν επιπόλαια και κάπως εξυπνακίστικη γνώμη του. Και όμως βρισκόμαστε εδώ και δεκαετίες στην δυσάρεστη αμυντική θέση να αποδείξουμε , ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Κανένας άλλος ευρωπαϊκός λαός δεν ασχολείται με τέτοια προβλήματα.
Ύστερα
από τους βαλκανικούς πολέμους και την Μικρασιατική καταστροφή έχουν
πραγματοποιηθεί πληθυσμιακές αλλαγές ,
Στην Ελλάδα ήρθαν και Έλληνες από την Βουλγαρία, οι λεγόμενοι Θρακιώτες, οι οποίοι έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, είναι υψηλοί. Στο χωριό Κίτρος στον Νομό της Κατερίνης π.χ. ζούν δύο διαφορετικά ελληνικά φύλα, οι υψηλοί Θρακιώτες και οι σχετικά μικροί εντόπιοι. Αυτό το ύψος είναι αναμφιβόλως ένδειξη , ότι οι Θρακιώτες είναι απόγονοι ενός ελληνοθρακικού κράματος. Εκτός τούτου βρήκαν καταφύγιο και πολλοί Αρμένοι.
Πέραν αυτου ζουν στην Ελλάδα και Αθίγγανοι ( Ρόμα), των οποίων οι πρόγονοι ξεκίνησαν από την Βορειοδυτική Ινδία, διέσχισαν μερικές ασιατικές χώρες και έφθασαν τον 10αι. στο Βυζάντιο, όπου η περιφρονητική κοινωνική ονομασία Παρίας ( Σανσκριτικά Paryas ) μεταφράσθηκε στα Ελληνικά κατά λέξη Αθίγγανος ( Ανέγγιχτος, Τσιγγάνος ). Στην Ευρώπη επικράτησαν ύστερα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ονομασίες Ρομα ( άνθρωποι ) και Σίντι ( Ινδοί ).
Οι σημερινοί Έλληνες είναι, όπως αποδείξαμε ,και πολλαπλών επιμειξιών όλων των προαναφερθέντων φύλων και λαών.
Εν ολίγοις, η προσέγγισή μου στο πάντα ενδιαφέρον θέμα της εθνικής προέλευσης υπηρετεί ανεξαιρέτως ανθρωπιστικούς σκοπούς.
Εθνογένεση των βορείων γειτόνων
( Επιγραμματικά )
Ευρώπη, Μεγάλες οικογένειες φύλων και λαών
Από ιστορική άποψη έπαιξαν στην διαδικασία της ευρωπαϊκής εθνογένεσης τρεις μεγάλες ομάδες λαών έναν καθοριστικό ρόλο :
α ) Οι Κέλτες Γαλλία, Ελβετία ( μισή ), Βέλγιο, Ιρλανδία, Σκωτία, Ουαλία, Βόρεια Ιταλία, Δυτική και Νότια Γερμανία ( “Κελτογερμανοί” ) , Αυστρία, Τσεχία ( Βοημία ), Ουγαρία , Ρουμανία ( “Δακοκέλτες” ), Ισπανία ( Gallicia ), Τουρκία ( Γαλάτες ).
β ) Οι ( αρχαίοι ) Γερμανοί Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Φιννλανδία (μισή ), Αγγλία, Γαλλία ( Φράγγοι, Νορμανδοί ), Ιταλία ( Λομβαρδοί ), Ισπανία ( Γότθοι ), Πορτογαλλία ( Σουέβοι), Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία .
γ ) Οι Σλάβοι Ρωσία, Ουκρανία Λευκορωσία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, , Σλοβακία, Σλοβενία, Κροατία, Σερβία, Βοσνία -Ερζεγοβινή, Μαυροβούνιο, Σλαβομακεδονία, Κόσσοβο, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από εθνολογική άποψη παρουσιάζουν οι Ουγγροι ( “Πρωτοευρωπαίοι”, Κιμέριοι, Σκύθες, Σαρμάτες, Κέλτες, Γερμανοί, Ούννοι, Σλάβοι, Μαγυάροι ) και οι σημερινοί Τούρκοι (πολυάριθμοι λαοί και φύλα ).
- Εθνογένεση ( Προέλευση) των Ρουμάνων
“Πρωτοευρωπαίοι”, Δάκες ( Θράκες ) και Γέτες , Σκύθες ( Ινδοευρωπαίοι ), Κέλτες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Γερμανοί, Βλάχοι ( Valahi ) , Μολδαβοί, Ούγγροι, Αθίγγανοι.
To εθνωνύμιο Rοmanus ( Ρωμαίος ! ) έχει δημιουργηθεί τον 19.αι. για δύο λόγους :
α) Δήθεν καταγωγή όλων και κατ ευθείαν από τους αρχαίους Ρωμαίους
β) ήθελαν να δείξουν, δεν έχουν καμία γενετική σχέση με τους γείτονες Σλάβους. Με αυτόν τον τρόπο έχουν λεκτικά μεταβληθεί οι βαλκάνιοι Βλάχοι και Μολδαβοί σε ευρωπαίους Ρωμαίους !
Ιδιαιτερότητα : Ενώ η αριστοκρατία της Ρώμης προτιμούσε τις πλούσιες περιοχές (Αίγυπτος, Μικρά Ασία, Gallia) , εποίκησαν στην Δακία (επίσημο τοπωνύμιο) τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Καθημερινή (30.1.16)
-Εθνογένεση ( Προέλευση) των Βουλγάρων
Οι σημερινοί Βούλγαροι είναι απόγονοι του κράματος πολλών λαών και φύλων :
Πρωτοευρωπαίοι από την Παλαιολιθική και τη Μεσολιθική Εποχή, γεωργικοί
πληθυσμοί από την Εγγύς Ανατολή στη Νεολιθική Εποχή, Θράκες πρωτίστως
Οδρύσες (Ινδοευρωπαίοι), Ρωμαίοι, Σλάβοι (από αυτούς η
σλαβική γλώσσα), Ούννοι (από αυτούς το εθνωνύμιο Βούλγαροι) , Τούρκοι
(οι Βούλγαροι ιστορικοί τους θεωρούν εξισλαμισθέντες Βούλγαρους
(Πομάκοι), όπως οι Βοσνιάκοι είναι όντως εξισλαμισθέντες Σέρβοι ),
Αθίγγανοι .
Εν τω μεταξύ οι Πομάκοι στην Βουλγαρία ονομάζονται Τουρκοι. Καθημερινή (2.1.18). Έως στις αρχές της δεκαετίας του 80 τόνιζαν μόνον την σλαβική καταγωγή. Κατόπιν θυμήθηκαν και τους Θράκες, αλλά έχουν εσαεί παραγκωνίσει τους Ούννους !
- Εθνογένεση ( Προέλευση) των Σέρβων
“Πρωτοευρωπαίοι”, Κέλτες, Σλάβοι, Ούγγροι, εν μέρει Βλάχοι.
– Εθνογένεση ( Προέλευση )
των Μαυροβουνίων και των Κροατών :
“Πρωτοευρωπαίοι”, Ρωμαίοι, Σλάβοι. Και όμως τονίζουν μόνον το σλαβικό στοιχείο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό : υψηλά σώματα .
- Εθνογένεση ( Προέλευση) των Αλβανών
εν μέρει Σλάβοι.
Από εθνολογική άποψη είναι η διαφορά μεταξύ των βορείων ( Γκέκηδες, υψηλά σώματα, άλλες φυσιογνωμίες ) και των νοτίων ( Τόσκηδες , μέτριο ανάστημα, Αλβανών. Σημειώνονται εκτός τούτων οι Τσάμηδες και η υποδιαίρεση Λιάπηδες.
Αρβανίτες και Αλβανοί,
Διαφορά : Οι Αρβανίτες ήταν χριστιανοί,απο την πρωτευουσα αρβανον της αλβανας τωρα ταγκεσταν ομοσπονδια της ρωσιας. μεταφερθηκαν μαζι με τους σελτζουκους τουρκους στην περιοχη της ερημης ιλλιριας.
Εδωσαν το ονομα ΑΡΒΑΝΟΝ στην περιοχη για να θυμουνται την αρχικη καταγωγη τους.
Προπαγανδιστικα λενε οτι ειναι απογονοι των εξολοθρευμενων ιλλιριων .
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ.
Ενώ οι περισσότεροι Αλβανοί ήταν μωαμεθανοί.
Γνώρισα Αρβανίτη από την Αθήνα που ακόμη και σήμερα καταλαβαίνει τα Αλβανικά.
Χότζας στο Κοσσυφοπέδιο: Τους Αλβανούς τους έφεραν οι Τούρκοι τον 15ο αιώνα
- Εθνογένεση ( Προέλευση) των Τούρκων
Οι εξής λαοί και εθνότητες έζησαν στην Μ.Α. :
Ακόμη στις αρχές του 20ου αι. ζούσαν οι εξής εθνότητες : (Μικρασιάτες, Πόντιοι), Αρμένοι, Μιγγρέλοι, Κόλχοι, Κούρδοι, Παφλάγονες, Λάζοι, Σάννοι, Αμπαζάδες, Αβασγοί, Μαρωνίτες, Ανσαρίτες, Ερυθίνοι, Καππαδόκες, Ίσαυροι, Κιρκάσιοι, Λυκάονες, Τάταροι, Εβραίοι, Άραβες, Πομάκοι, Γιουρούκοι, Βόσνιοι, Αθίγγανοι, Μαρωνίτες, Ανσαρίτες, Σελτζούκοι, καθ ευτού Τούρκοι ( μειοψηφία ), Τουρκομάνοι (πρωτίστως ποιμένες, ακόμη και σήμερα μογγολική φυσιογνωμία ).
Οι σημερινοί Τούρκοι είναι υπό τον φακό της Εθνολογίας προϊόν όλων των φύλων και λαών , οι οποίοι έχουν ζήσει στη Μικρά Ασια και αποτελούν τον “Ανατολίτικο κλάδο των Ευρωπαίων”. Αυτό σημαίνει, ότι δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν σήμερα ως Μογγόλοι. iefimerida (26.11.15).
-Εθνογένεση ( Προέλευση) των σημερινών Γάλλων :
Πρωτοευρωπαίοι, στην Νεολιθική Εποχή αγροτικοί πληθυσμοί από την Μέση Ανατολή, Ινδοευρωπαίοι : ΚΕΛΤΕΣ, Ελληνες (Gallia Graeca) , μη Ινδοευρωπαίοι (Βάσκοι) ,Ρωμαίοι, Φράγκοι (αρχαίοι Γερμανοί), Βουργούνδοι από την Σουηδία, Βίκιγκες (Νορμανδοί) , Βρετόνοι από την Νότια Αγγλία, Ιταλοί , εν τω μεταξύ επίσης άτομα από τις πρώην αποικίες (πρωτίστως Αραβες και Αφρικανοί). Καθημερινή ( 21.2.16) -
-Εθνογένεση (Προέλευση) των σημερινών Ιταλών
Πρωτοευρωπαίοι, γεωργικοί πληθυσμοί από τη Μέση Ανατολή ( Νεολιθική Εποχή), μη ινδοευρωπαϊκοί πληθυσμοί (Ετρούσκοι κλπ.) στην προρωμαϊκή εποχή, Ινδοευρωπαίοι (Ρωμαίοι, Κέλτες (Gallia Cisalpina ),Ελληνες (Magna Graecia), Λογγοβάρδοι (αρχαίοι Γερμανοί). Καθημερινή ( 21.2.16)
-Εθνογένεση (Προέλευση των Καταλάνων
Οι Καταλάνοι έχουν μία τελείως διαφορετική εθνογένεση από τις άλλες ισπανικές εθνότητες : Είναι ένα κράμα από Κελτοίβηρες, Γότθους, προερχομένους τον 6οαι.μ.Χ. από την Σουηδία δια μέσου της Κριμαίας και από Αλάνες, συμμάχους των Γότθων , προερχομένους από τον Βόρειο Καύκασο. Δεν είναι τυχαίο που η επίσημη ονομασία βασίζεται σε αυτούς τους δύο λαούς : Gothalania, Gotalunia , Catalania, CATALUNA), δηλαδή χώρα των Γότθων και των Αλάνων.
Στον Καύκασο ονομάζονται σήμερα οι Αλάνες Οσσέτες , από τους οποίους ένα μέρος ζει στην Βόρεια ( Ρωσία ) και ένα άλλο στην Νότια( Γεωργία ) Οσσετία. Οι Οσσέτες και οι Αμπχάζοι απαιτούν με ρωσική ενίσχυση αποσχισμό απο την Γεωργία !
Το Catalan, μία νεολατινική γλώσσα , ήταν ιστορικά η πρώτη ισπανική λογοτεχνική γλώσσα, συγγενής με τα πορτογαλλικά και τα προβεντσαλικά ( Νότια Γαλλία ).
Πελασγοί, Ανατολικοί Ινδοευρωπαίοι
Από ό,τι έχω διαβάσει σε βιβλία ειδικών ιστορικών, απορρέει το συμπέρασμα, ότι μάλλον θα επρόκειτο για Πελασγούς, οι οποίοι έφθασαν στον ελληνικό χώρο ήδη μεταξύ της 7ης και της 6ης χιλιετηρίδας προερχόμενοι από τη Μικρά Ασία και μεταφέρωντας την εξελιγμένη γεωργία.
Η τελευταία μεγάλη μετακίνηση πληθυσμών ήταν εκείνη των Ανατολικών Ινδοευρωπαίων,οι οποίοι ως πολεμικοί κατόρθωσαν από το 1500 π.χ. και μετά να κατακτήσουν όλη την περιοχή του σημερινού Πακιστάν και την Βόρεια Ινδία. Αυτοί έχουν εισαγάγει το απάνθρωπο σύστημα των κοινωνικών καστών. Οι αγώνες των με τους γηγενείς πληθυσμούς έχουν αντικατοπτρισθεί στο μεγάλο ινδικό Επος Ramayana (Η ζωή (του Θεού) Ράμα). Η επιστήμη τους έχει ονομάσει Ινδοάριους.
Η γλώσσα τους ήταν η Σανσκριτική (Σάτεμ ινδοευρωπαϊκή ), συγγενείς με σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Οχι μόνον μεταξύ των γλωσσών , αλλά και μεταξύ των σπουδαιότερων θεών σημειώνονται πολλές ομοιότητες. Σύσταση στους στείρους αρχαιολάτρες : Να διαβάσουν ένα λεξικό της Σανσκριτικής. Βρήκα στην δεκαετία του ακόμη και την γραμματική του Πανίνι, αλλά και πιο σύγχρονες γραμματικές αυτής της γλώσσας. Οταν την διάβασα , αισθάνθηκα δέος αλλά και οργή, γιατί στην δεκαετία του 50 στο Γυμνάσιο μας μάθαιναν πρωτίστως υπερεθνικιστικές και σχεδόν ρατσιστικά ανοησίες.
Πληροφορία : Περί άλλων Λαών υπάρχουν ειδικά άρθρα : Ελληνες, Ισπανοί,
Γερμανοί, Βαυαροί, Ινδοί, Παλαιστίνιοι. Καθημερινή (21.2.16 )
Γενική παρατήρηση
Σημειώνονται έθνη, τα οποία είναι αυτού καθ εαυτού ήδη προϊόν πολλαπλών επιμειξιών μεταξύ όλων των φυλών και πάμπολλων εθνών, όπως π.χ πρωτίστως οι ΗΠΑ, ενμέρει ο Καναδάς και η Αυστραλία. Κάτι το παρόμοιο συντελείται στις πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ισπανία και Ολλανδία. Αλλά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης διαδραματίζεται ίσως η μαζικότερη επιμειξία φυλών και εθνών.
Συμπεράσματα
α ) Από βιολογική άποψη είναι σχεδόν όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί συγγενείς μεταξύ τους.
β ) Οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι προϊόν πολυάριθμων κραμάτων φύλων και λαών.
γ ) Τα περί εθνικής “γνησιότητας” η “καθαριότητας” είναι
αντιεπιστημονικά, υπερεθνικιστικά, παρανοϊκά, κάπως επικίνδυνα για τις
σχέσεις μεταξύ των εθνών και γιαυτό απορριπτέα.
Δημοσιευθέν στον ηλεκτρονικό τύπο.
Το κείμενο ανήκει στις εκλαϊκευμένες επιστημονικές μελέτες.
https://koutalianossimos.wordpress.com
theologos vasiliadis
