Τα ναρκωτικά του Τρίτου Ράιχ και ο εθισμός του Χίτλερ
Aρχικός στόχος του συγγραφέα Νόρμαν Ολερ ήταν να γράψει ένα μυθιστόρημα για το πώς «τα ναρκωτικά επηρέασαν τον Ναζισμό».
Το ενδιαφέρον των ντοκουμέντων, όμως, τόσο για τον στρατό όσο και για τον ίδιο τον Χίτλερ, ξεπέρασε κάθε προσδοκία
«Ενας ντοπαρισμένος πρωταθλητής, που δεν σταμάτησε ποτέ, μέχρι την -αναπόφευκτη- κατάρρευση».
Αυτή είναι, πολύ συμπυκνωμένα, η περιγραφή του γερμανού συγγραφέα Νόρμαν Ολερ για τον Αδόλφο Χίτλερ.
Το βιβλίο του «Ακραία έκσταση – Τα ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ», που θα κυκλοφορήσει τις 6 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Penguin, είναι μια απόπειρα να ξαναγράψει μέρος της ιστορίας της ναζιστικής Γερμανίας δείχνοντας την εξάρτηση του στρατού, των αξιωματούχων αλλά και του ίδιου του Χίτλερ από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
«Blitzed: Drugs in Nazi Germany»
ο τίτλος του και πρόκειται για την αγγλική απόδοση του γερμανικού «Der totale Rausch», που κυκλοφόρησε σχεδόν πριν έναν χρόνο. «Μια τέτοια προσέγγιση δεν θα ήταν προτεραιότητα για τους (κλασικούς) ιστορικούς. Μόνο ένας τρελός τύπος, σαν εμένα, θα μπορούσε να ασχοληθεί αυτό το θέμα».
Η έρευνά του -και κατ’ επέκταση το βιβλίο Blitzed- είναι συγκλονιστική και ταυτόχρονα άκρως πειστική. Ο Ιαν Κέρσο, κορυφαίος ιστορικός μελετητής του Χίτλερ και της ναζιστικής Γερμανίας, το χαρακτηρίζει ως «μια σπουδαία μελέτη».
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, όπου σχολιάζεται η έρευνα πριν από την καταγραφή αλλά και τα συμπεράσματα από τα κρατικά αρχεία, αρχικός στόχος του Ολερ ήταν να γράψει ένα μυθιστόρημα που θα έθιγε το πώς «τα ναρκωτικά επηρέασαν τον Ναζισμό». Το ενδιαφέρον των ντοκουμέντων, όμως, ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Αρχίζει από την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ως το 1933 δηλαδή και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, όταν η φαρμακευτική βιομηχανία στη Γερμανία άκμαζε και η χώρα ήταν σπουδαίος εξαγωγέας οπιούχων, όπως μορφίνη και κοκαΐνη, και τα ναρκωτικά ήταν διαθέσιμα κυριολεκτικά «σε κάθε γωνία».
Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Χίτλερ προέβαλε, με τη βοήθεια και των συνεργατών του, την εικόνα του “καθαρού”, που δεν επιτρέπει να μπει στο σώμα του καμία τοξική ουσία, ούτε καν καφές.
“Ελέγχει το σώμα του με έναν τρόπου θα μπορούσε να σοκάρει όλους τους απλούς ανθρώπους σαν κι εμάς.
Δεν πίνει, τρώει μόνο λαχανικά, και δεν έρχεται σε επαφή με τις γυναίκες”, ανέφερε ένας από τους συνεργάτες θέλοντας να πλάσει την εικόνα του “αγνού ηγέτη”.
Όταν οι ναζί ήρθαν στην εξουσία, σε πρώτη φάση, έθεσαν τα «σαγηνευτικά δηλητήρια» εκτός νόμου.
Οι χρήστες των ναρκωτικών θεωρήθηκαν «παράφρονες εγκληματίες».
Κάποιοι θανατώθηκαν ενώ άλλοι στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Μάλιστα η ναζιστική προπαγάνδα συνέδεσε τα ναρκωτικά με τους Εβραίους, υποστηρίζοντας πως οι Εβραίοι, εκτός των άλλων, ήταν και τοξικομανείς.
Και οι Εβραίοι και οι τοξικομανείς έπρεπε να εξαλειφθούν από τη Γερμανία.
«Οι ναζί έπαιρναν ναρκωτικά για να μειώνουν τον φόβο στη μάχη»
Κι αυτό παρόλο που οι ναζί παρουσιάζονταν ως πολέμιοι του ηθικού εκφυλισμού και της κατάπτωσης της αστικής κοινωνίας.
Κοκαΐνη, ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες χρησιμοποιούνταν συστηματικά από το στράτευμα παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην προέλαση των Γερμανών το 1940.
«Για την εκστρατεία στη Γαλλία, τα ναρκωτικά είναι το κλειδί για την επιτυχία.
Αν έχεις το κλειδί, αυτό δουλεύει, αλλά συνετέλεσαν κι άλλοι πολλοί παράγοντες.
Η μεθαμφεταμίνη έχει δύο χαρακτηριστικά που ήταν πολύ σημαντικά.
Το ένα είναι ότι σε κάνει να μη φοβάσαι.
Το δοκίμασαν αυτό σε γερμανικά πανεπιστήμια και παρατήρησαν πως η ουσία αυτή μειώνει τον φόβο.
Το άλλο χαρακτηριστικό είναι πως δεν χρειάζεται πια να κοιμάσαι για δύο με τρεις ημέρες.
Οπότε αυτό είναι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε
υπήρχε στο παρελθόν, επιτρέποντας στον στρατιώτη να λειτουργεί για δύο ή
τρεις ημέρες συνεχόμενα χωρίς να κοιμάται. Ηταν σαν μηχανές του
πολέμου» τονίζει ο Νόρμαν Ολερ στο «Νσυν».
Τα ναρκωτικά ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στα γερμανικά νοικοκυριά αφού χρησιμοποιούνταν από τους εργάτες και τις γυναίκες, χωρίς να υπολογίζουν τις επιπτώσεις στην υγεία τους.
«Στην αρχή νόμιζαν ότι ήταν απλά φάρμακα, αλλά στην πορεία κατάλαβαν ότι πρόκειται για ναρκωτικά.
Υπήρχε κάποιος υπεύθυνος για την αλλαγή της αντίληψης και αυτός ήταν ο υπουργός Υγείας, ο οποίος κατάλαβε ότι ήταν ναρκωτικό και όχι φάρμακο η μεθαμφεταμίνη.
Προσπάθησε να το πολεμήσει, αλλά ήταν πολύ δύσκολο.
Ολοι πίστευαν ότι κάνει καλό και δεν καταλάβαιναν γιατί να γίνει φασαρία για αυτό το ζήτημα.
Σκέφτονταν πως δεν μπορεί να έχει αρνητικές παρενέργειες τη στιγμή που κέρδιζαν μάχες οι στρατιώτες τους.
Δεν ήταν όλο το
γερμανικό έθνος εθισμένο στα ναρκωτικά, αλλά εκατομμύρια άνθρωποι τα
χρησιμοποιούσαν» επισημαίνει ο ερευνητής.
Ενας δύσπιστος αναγνώστης, διαβάζοντας τις αναλύσεις για την επίδραση των ουσιών, θα μπορούσε να αντιτείνει ότι μέσα από την τοξικοεξάρτηση δίνεται έμμεση άφεση αμαρτιών στις θηριωδίες των ναζί.
«Δεν νιώθω ότι προσπάθησα να δώσω άλλοθι στους ναζί για όλα όσα έκαναν υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Απλώς οι στρατιώτες που πήραν εντολές μπορούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα με ναρκωτικά.
Φανταστείτε πως ήταν νέοι άνδρες οι οποίοι πήγαιναν στα πεδία των μαχών και έπαιρναν pervitin για να μπορούν να πολεμούν καλύτερα.
Να μη φοβούνται.
Δεν θα δικαιολογούσα ούτε και έναν απλό στρατιώτη που ως στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να το κάνει αυτό.
Αλλά και πάλι ήταν πολύ επικίνδυνο στη ναζιστική Γερμανία να μην είσαι κομμάτι της.
Δεν θέλω να δικαιολογήσω τίποτα.
Περιγράφω μόνο το πώς τα πράγματα δούλευαν» λέει ο ίδιος.
Παρόλο που το αντικείμενο της έρευνάς του ήταν τα ναρκωτικά, από το γενικό πλαίσιο δεν ξέφυγε η χρονική περίοδος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, για τον οποίο πια ο Ολερ έχει συγκεκριμένη άποψη.
«Νομίζω πως ήταν ένας φασιστικός, καπιταλιστικός πόλεμος, ο οποίος στη συνέχεια στράφηκε εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης για να εξαφανίσει τον κομμουνισμό.
Και νομίζω πως υποφέρουμε από αυτόν μέχρι σήμερα» δηλώνει ο δημοσιογράφος και πηγαίνει τη σκέψη του αναπόφευκτα και στη χώρα του.
«Εχουμε πρόβλημα τώρα στη Γερμανία με τους ακροδεξιούς, κάτι το οποίο με ανησυχεί, καθώς δημιουργούν καινούργια προβλήματα.
Ελπίζω ότι σύντομα θα έχουμε μια δυνατή οικολογική σοσιαλιστική αριστερή κίνηση σε όλη την Ευρώπη ώστε να αντισταθμίσει τους ακροδεξιούς.
Για να λύσει πραγματικά τα προβλήματα.
Αυτή είναι η ελπίδα μου».
Το Pervitin – αντίστοιχο της σημερινής κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης (wikipedia.com) Ερευνα της Ενωσης Ιατρών της Γερμανίας έδειξε ότι οι Ναζί ανέπτυξαν τότε ένα διεγερτικό, το «Pervitin», που χορηγείτο στους φαντάρους πρώτης γραμμής και δοκιμάστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν.
Υπάρχουν ως και επιστολές στρατιωτών προς τις οικογένειές τους, με τις οποίες ζητούν να τους στείλουν Pervitin, ουσία αντίστοιχη της σημερινής κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης.
«Αυξημένη παρατηρητικότητα, ευφορία, αύξηση της αποδοτικότητας» αναφέρουν, μεταξύ άλλων, οι σημειώσεις των γιατρών για τα αποτελέσματα της ουσίας.
Σημείωνε πως με το Pervitin μπορούσε να μείνει ξύπνιος για περίπου 50
ώρες, χωρίς να νιώθει την παραμικρή κούραση), αλλά ταυτόχρονα
«απενεργοποιούσε» τις ηθικές αναστολές, καθιστώντας τους στρατιώτες πιο
σκληρούς και τη βιαιότητα στον πόλεμο περισσότερο αποδεχτή.
Το ναρκωτικό, με την κωδική ονομασία D-IX, είχε σκοπό να κρατά ξάγρυπνους τους στρατιώτες ώστε να αντεπεξέρχονται, δίχως δισταγμούς, στις φρικαλεότητες του πολέμου.
Οι Ναζί ερευνητές χρησιμοποίησαν κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για να δοκιμάσουν ένα «θαυματουργό ναρκωτικό» με βάση την κοκαΐνη που ήλπιζαν ότι θα ενίσχυε την απόδοση των γερμανικών στρατευμάτων.
Οι κρατούμενοι στο Sachsenhausen στους οποίους χορηγήθηκε το φάρμακο, με την κωδική ονομασία D-IX, αναγκάστηκαν να κάνουν κύκλους κουβαλώντας πακέτα των 20 κιλών. Μπόρεσαν να περπατήσουν 55 μίλια χωρίς να ξεκουραστούν.
Το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Focus παρέθεσε μια αναφορά αυτόπτη μάρτυρα ενός κρατούμενου που έγραψε: "Στην αρχή τα μέλη του τάγματος τιμωρίας σφύριζαν και τραγουδούσαν τραγούδια. [Αλλά] τα περισσότερα από αυτά είχαν καταρρεύσει μετά τις πρώτες 24 ώρες."
Τα χάπια περιείχαν ένα μείγμα κοκαΐνης, την αμφεταμίνη περβιτίνη και ένα παυσίπονο που σχετίζεται με τη μορφίνη, σύμφωνα με το Focus, το οποίο ανέφερε ότι οι Ναζί επιστήμονες άρχισαν να πειραματίζονται με το φάρμακο το 1944.
Ελπιζόταν ότι το φάρμακο θα έδινε στους στρατιώτες σχεδόν απεριόριστες μαχητικές δυνάμεις σε μια εποχή που οι γερμανικοί στρατοί ήταν σε υποχώρηση.
Ο ερευνητής Wolf Kemper, ο οποίος αποκάλυψε το έργο, είπε: «Ο στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί το D-IX για να επαναπροσδιοριστούν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής».
Οι ναζί γιατροί ήταν ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματα και σχεδίαζαν να προμηθεύουν όλα τα γερμανικά στρατεύματα με τα χάπια, αλλά ο πόλεμος τελείωσε πριν το D-IX μπορέσει να τεθεί σε μαζική παραγωγή.
Σύμφωνα με την έρευνα του Ολερ, ο στρατός βρισκόταν υπό την επήρεια του Pervitin πριν από την εισβολή του Τρίτου Ράιχ στην Πολωνία το 1939, ενώ ο Χίτλερ είχε ζητήσει την παρασκευή τουλάχιστον 35 εκατομμυρίων χαπιών.
O Αδόλφος Χίτλερ με τον προσωπικό του γιατρό του, Τέοντορ Μoρέλ, τον
Φεβρουάριο του 1944
Theodor Morell - Hitler's Doctor Documentary
Τι ναρκωτικά έπαιρνε ο Χίτλερ. Γερμανός ερευνητής μιλά για τις ενέσεις του γιατρού του, Μορέλ
Κατόπιν, το ενδιαφέρον του συγγραφέα επικεντρώνεται στον Φύρερ. «Ο Χίτλερ ήταν ναρκομανής», σημειώνει.
Ο προσωπικός του γιατρός, Τέοντορ Μορέλ, κρατούσε αναλυτικά αρχεία των ενέσεων και των φαρμάκων που του χορηγούσε – μεταξύ αυτών και ορμόνες σεξουαλικής διέγερσης, όταν είχε ως σύντροφο την Εύα Μπράουν.
Συνηθισμένο του «κοκτέιλ» το Eukodal, ένα παράγωγο μορφίνης, συνδυασμένο με το σπασμολυτικό Eupaverin και ποσότητες κοκαΐνης.
Η επίδραση των φαρμάκων για τον Χίτλερ ήταν θαυματουργή.
Τη μια στιγμή ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Με δυσκολία μπορούσε να σταθεί όρθιος.
Και την άλλη μιλούσε ασταμάτητα και με στόμφο.
Ένα σημαντικό πλήγμα για τον Χίτλερ ήταν όταν οι σύμμαχοι βομβάρδισαν τα εργοστάσια παραγωγής του Pervitin και του Eukodal.
Οι προμήθειες των αγαπημένων του ουσιών άρχισαν να περιορίζονται και μέχρι το Φεβρουάριο του 1945 είχαν τελειώσει οριστικά.
Η εικόνα του πλέον ήταν θλιβερή. «΄Όλοι περιγράφουν την κακή κατάσταση της υγείας του Χίτλερ σε αυτές τις τελευταίες ημέρες», αναφέρει ο Ohler. «Κανείς όμως δεν δίνει μια σαφή εξήγηση για αυτό. Κάποιοι υποστηρίζουν πως έπασχε από τη νόσο του Πάρκινσον.
Για μένα όμως είναι αρκετά σαφές πως πρόκειται για μια κατάρρευση. Έχανε τον πόλεμο και δεν είχε και ναρκωτικά», επισημαίνει καταλήγοντας ο συγγραφέας.
A Dictator on Drugs | Apocalypse: Hitler Takes on the West | National Geographic UK
Το εξώφυλλο της αγγλικής έκδοσης του βιβλίου «Ακραία έκσταση – Τα
ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ»
Εκτιμά δε πως η εξάρτησή του ήταν τόσο έντονη, που μετά την επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης έχασε την επαφή με την πραγματικότητα, καθώς βρισκόταν διαρκώς σε «τριπ εξουσίας».
Ελπίδα του Ολερ είναι πως το βιβλίο θα διαβαστεί από τη νεότερη γενιά Γερμανών, καθώς κρίνει πως η σημερινή εποχή είναι μια «επικίνδυνη συγκυρία» για τη Γερμανία.
Η άνοδος της «Εναλλακτικής για την Γερμανία» (AfD) στη χώρα και οι επιθέσεις προς αλλοδαπούς δείχνουν πως το αντιμεταναστευτικό ρεύμα ολοένα ενισχύεται.
Κατά τον ίδιο, το να γράψει για αυτή την πλευρά της Ιστορίας είναι ένας τρόπος να απογυμνώσει την -ακόμα και σήμερα ισχυρή- ναζιστική προπαγάνδα.
«Το Pervitin ήταν εθνικοσοσιαλισμός σε χάπι»
Nazis On Drugs | Nazi Secret Files
https://youtu.be/yAjggfdSZkw
How crystal meth helped the Nazis conquer large parts of Europe
Nazi Junkies (2019) | Trailer | Hitler the Junkie | Nazi Junkies
https://youtu.be/uX5K72Mog0I
https://tvxs.gr
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου