ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΓΑΣ».

 ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΓΑΣ».

 

Η ΗΓΕΤΙΔΑ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΜΙΓΑΔΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

 

 

 

 

Ποιο είναι το πραγματικό σχέδιο που μας επιφυλάσσουν, μέσω της ογκώδους μετακίνησης πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;  Σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα την προσεκτική ανάγνωση του επισυναπτόμενου άρθρου του κ. Κωνσταντίνου Π.  Ρωμανού, καθηγητή Φιλοσοφίας Παν/μίου Αιγαίου που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι» τεύχος 239  με τίτλο: Διερεύνηση του φαινομένου «Μαζική Μετανάστευση 2015». 

  
Η  ανάλυση του καθηγητή  ίσως να αποτελέσει κατάλληλο ερέθισμα για να βρούμε την απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα του «τι κάνουμε» εμείς οι πολίτες.

 

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΓΡΟΠΟΙΗΣΗ  ΤΩΝ  ΛΑΩΝ  ΤΗΣ  ΕΥΡΩΠΗΣ.

  

ΑΥΤΗ  ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΤΥΠΙΚΗ  ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,  ΠΟΥ  ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ  ΕΠΙΣΗΜΑ  ΚΑΙ  ΧΩΡΙΣ  ΝΤΡΟΠΗ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ  ΕΝΩΣΗ.



Πάτρα, 20/4/2016

Πρωτοβουλία Πολιτών Πάτρας

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ «ΜΑΖΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ 2015»

Του Κων/νου Π. Ρωμανού

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΣΕΡΑΪ

Το φθινόπωρο του 2015, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο[1] οι Ευρωπαίοι είδαν ένα θέαμα που ξεπερνούσε την πιο τολμηρή φαντασία: μία ατέλειωτη φάλαγγα ανθρώπων να διασχίζει πεζή τις πεδιάδες της Ευρώπης. Οι άνθρωποι κρατούσαν πορεία από τα νοτιοανατολικά, την Ελλάδα προς τα βορειοδυτικά, την Γερμανία. Ήσαν πολλές φυλές από την Ασία, την Μέση Ανατολή και την Αφρική. Οι περισσότεροι ήταν νέοι άνδρες, είχε όμως κοντά τους και έναν αριθμό γυναικόπαιδα.

Τι ήσαν όλοι αυτοί; Ή μάλλον τι είναι, αφού τον πρώτο και τον δεύτερο μήνα του 2016 ακόμα συνεχίστηκε η παράδοξη πορεία τους και όσους να καταπίνει η Γερμανία άλλοι τόσοι αποβιβάζονται στα ελληνικά νησιά από τις ακτές της Τουρκίας;

Από τον Σεπτέμβριο 2015 όλα τα ΜΜΕ της Δ. Ευρώπης, μαζί βεβαίως και της Ελλάδας, με μια φωνή διακηρύσσουν: είναι ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ! 

Από πού; 

Από την Συρία. 

Και γιατί έρχονται εδώ; 

Τους φέρνει ο πόλεμος – και η πείνα.  

Αυτές είναι οι αιτίες, μην ψάχνετε να βρείτε άλλες. Και τι να τους κάνουμε τώρα εμείς, όλους αυτούς τους ανθρώπους με το πρόβλημά τους; Μα τι άλλο, να τους περιθάλψουμε στις χώρες μας. Να τους εντάξουμε στις κοινωνίες μας.  

Μπορούμε όμως; 

«Θα τα καταφέρουμε», είπε η καγκελάριος Μέρκελ που άλλωστε τους είχε προηγουμένως προσκαλέσει να έρθουν  

– και αυτοί, σα να περίμεναν το δέλεαρ, σα να τους είχε προϊδεάσει ένα τζίνι που έστειλε ο Αλλάχ,  

έβαλαν τα εκδρομικά τους συνθετικά τζάκετ και τα σπορ παπουτσάκια, φορτώθηκαν τα μοντέρνα τους σακιδιάκια, γέμισαν τις μπαταρίες των πανάκριβων κινητών τους και μπήκαν χωρίς καθυστέρηση στην γραμμή για τη γη της επαγγελίας.

Μια νέα εικόνα για τους παλαιούς κατοίκους της εδώ γεωγραφικής περιοχής, η εικόνα του μεταμοντέρνου πρόσφυγα εν κινήσει: ξεχάστε τους καταρρακωμένους, ματωμένους, ξεμαλλιασμένους, πεινασμένους και διψασμένους, κουρελήδες και απελπισμένους φαμελιάρηδες που σέρνονταν μέσα στις λάσπες, κι από πίσω υποζύγια, αραμπάδες με έπιπλα και γυναικόπαιδα όσο φτάνει το μάτι. 

 

Θόρυβος, σκόνη, πεθαμένοι στην άκρη του δρόμου, πανικός μην τους προλάβουν οι έφιπποι της εχθρικής προφυλακής, τσαλαβούτημα μέσα σε παγωμένα ποτάμια και έλη, και τα συναφή. 

 

Τίποτε από όλα αυτά σήμερα: οι μεταμοντέρνοι πρόσφυγες, αν δεν ήσαν μελαψοί, θα τους περνούσες για ευρωπαίους εκδρομείς που βγήκαν Σαββατοκύριακο να περπατήσουν στις Άλπεις. Το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής γίνεται με τραίνα και πούλμαν.  

 

Στις στάσεις περιμένουν φιλάνθρωποι άγγελοι από εκατοντάδες «μη κυβερνητικές» οργανώσεις να τους προσφέρουν εμφιαλωμένο νερό, έτοιμα γεύματα συσκευασμένα, αντίσκηνα με φερμουάρ, κουβέρτες και αδιάβροχα, φυλλάδια με χάρτες και οδηγίες, έως και κινητά με δωρεάν SIM κάρτες (Αυστρία).  

 

Όταν πια οι άνθρωποί μας φτάσουν στον προορισμό τους, τι αγαλλίαση! Οι Γερμανοί συνοριοφύλακες αποδεικνύονται καθόλου κατώτεροι σε ευγένεια και ανθρωπισμό από τους Έλληνες λιμενικούς στο Αιγαίο, ενώ οι Βαυαρέζες εθελόντριες επί της υποδοχής ανταγωνίζονται επάξια σε φιλοξενία τις γνωστές από την τηλεόραση γιαγιάδες των ελληνικών νησιών.[2]

«Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΟΣ»

Πιο μέσα στη Γερμανία, οι θετικές εντυπώσεις ενισχύονται και μαζί η ελπίδα για ένα φωτεινό μέλλον αλληλέγγυων Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Κυρίαρχη είναι μια – αν πιστέψεις τα ΜΜΕ – νέα «κουλτούρα καλωσορίσματος» (Willkommenskultur). 

 

Οι χριστιανικές εκκλησίες ασκούν την αγάπη του πλησίον, οι κοινότητες στεγάζου σε ό,τι κτήρια διαθέτουν – μερικές φορές σε αληθινά παλάτια – τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες, ξανθά κορίτσια οργανωμένα σε ομάδες καλωσορίζουν πρόσφυγες με λουλούδια και πανό, σε όλη τη Γερμανία επιστρατεύονται δάσκαλοι και δίνονται μαθήματα γερμανικής δημοκρατίας και ανοχής των ομοφυλόφιλων, μοιράζονται ηλεκτρονικές κάρτες δωρεάν ιατρικής περίθαλψης[3], στήνονται νέα τμήματα επαγγελματικής ειδίκευσης, τα πανεπιστήμια δηλώνουν έτοιμα να υποδεχθούν με ευνοϊκούς όρους νέους αλλοδαπούς φοιτητές, γίνονται ξεναγήσεις στα αξιοθέατα, διδάσκεται στους πρόσφυγες δημοκρατία και σεβασμός στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, κτλ.

Βέβαια το «μεταναστευτικό ταξίδι» και η εγκατάσταση στη γη της Επαγγελίας δεν γίνονται σε όλη την επικράτεια της Ε.Ε. χωρίς προβλήματα. Να που οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης δεν υποκύπτουν στην καγκελάριο Μέρκελ και αρνούνται να δεχτούν μετανάστες, η Γερμανία μένει μόνη της. 

 

Μερικές μάλιστα χώρες, πρώτοι οι Ούγγροι, μετά οι Τσέχοι, Σλοβάκοι, Σλοβένοι, Πολωνοί, εγκαθιστούν φράχτες στα σύνορά τους. 

 

Όταν και οι «φιλόξενες» χώρες Αυστρία, Σουηδία, Δανία θεωρούν ότι επιτέλους έχουν πάρει περισσότερους από όσο τους αναλογεί, αποκαθιστούν τους ελέγχους στα σύνορά τους.

 

 (Μετά από αυτό σταματούν και οι συντονισμένες προτροπές-απειλές Γερμανίας – Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά των εταίρων που δεν δείχνουν «αλληλεγγύη».) Ούτε η Γαλλία τολμάει να δεχθεί πάνω από 30000 πρόσφυγες, φοβάται την ενδυνάμωση του Λαϊκού Μετώπου. Το ίδιο και η Αγγλία που φοβάται το Όχι στο επερχόμενο δημοψήφισμα περί παραμονής της στην Ε.Ε.

Πέραν αυτών, ακόμα και μέσα στους κόλπους της φιλόξενης Γερμανίας που μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες απορρόφησε πλέον του ενός εκατομμυρίου «πρόσφυγες»[4], η κατάσταση είναι τεταμένη. Η Βαυαρία διαμαρτύρεται, σε όλη την χώρα η δημοτικότητα της αγαπητής καγκελαρίου Μέρκελ πέφτει, ενώ τα ποσοστά του αντιμεταναστευτικού κόμματος AFD ανεβαίνουν. 

 

Αυξάνεται και η παρανομία, τόσο των αυτοχθόνων όσο και των μεταναστών: Γίνονται περισσότεροι από ποτέ εμπρησμοί σε κτίρια που φιλοξενούν πρόσφυγες, ενώ από τους πρόσφυγες, ή και παλαιότερους «απροσάρμοστους» μετανάστες αναφέρονται βιασμοί, κλοπές, ξυλοδαρμοί, προπηλακισμοί κατά Χριστιανών, προκλητική συμπεριφορά κατά της αστυνομίας[5]. 

 

Τα χειρότερα για την Κοινή Γνώμη έγιναν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία και άλλες πόλεις, όπου ομάδες Αράβων λήστεψαν, βιαιοπράγησαν, και παρενόχλησαν σεξουαλικά γερμανίδες με κυκλωτικές τακτικές που χρησιμοποιούνται στις πατρίδες τους[6]. Μεγαλύτερη ατυχία για την πολιτική ανοιχτών συνόρων της Μέρκελ δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Όπως γνωρίζουμε από την φιλόξενη Ελλάδα, έτσι και στη Γερμανία, η αστυνομία και τα ΜΜΕ λαμβάνουν άνωθεν εντολές να αποκρύπτουν περιστατικά που μαρτυρούν εγκληματικότητα μεταναστών, για να μην τροφοδοτείται ο εντόπιος «ρατσισμός» και η ξενοφοβία[7]. 

 

Επειδή ωστόσο στη Γερμανία οι θεσμοί είναι πιο εύρωστοι απ’ό,τι στην Ελλάδα, σε τελική ανάλυση το κοινό πληροφορείται κάπως περισσότερα περιστατικά, και αντιδρά περισσότερο. Γι’αυτό και έγιναν μετά την Πρωτοχρονιά εκατοντάδες μηνύσεις από γυναίκες κατά των βορειοαφρικανών χούλιγκανς. 

 

Η κοινή γνώμη, αν και βομβαρδισμένη από τα φιλάνθρωπα μηνύματα της «κουλτούρας του καλωσορίσματος», άρχισε να μεταστρέφεται. Οι γυναίκες μας θύματα Αφρικανών σεξιστών που τους καλοδεχόμαστε; Ακόμα και η συντεχνία των πολιτικών έμεινε επ’ολίγον άναυδη – ο κίνδυνος να ξεφύγει το πράγμα ήταν ορατός. Έπρεπε τώρα άμεσα να μπουν σε λειτουργία σχέδια διαχείρισης κρίσεως και περιορισμού της ζημιάς. 

 

Πρώτα-πρώτα θυσίασαν τον αστυνομικό διευθυντή της Κολωνίας – υπέβαλε παραίτηση[8]. Δεύτερον, αποπειράθηκαν να καθησυχάσουν τους ψηφοφόρους· οι εγκληματίες θα τιμωρούνται αμείλικτα και θα διώχνονται, έχουν δεν έχουν άσυλο. 

Τρίτον, θα καθυστερήσει για πολλούς δύο χρόνια η συνένωση οικογενειών. 

Τέταρτον, αποφασίσθηκε να προσληφθούν 20000 νέοι αστυνομικοί, και θα τοποθετηθούν κάμερες παρακολούθησης σε όλους τους δημόσιους χώρους.

Όλα αυτά τα μέτρια, ήπια στην πραγματικότητα, εν όψει του ξαφνικού μαζικού εποικισμού της χώρας, προκάλεσαν την διορθωτική παρέμβαση της καθαρόαιμης αριστεράς. Δεν θα έπρεπε να ματαιώνεται η απέλαση αναρωτήθηκε, στις περιπτώσει που τον καταδικασμένο στη Γερμανία πρόσφυγα, πίσω στην πατρίδα του περιμένει ο θάνατος; 

 

Και πώς να καθυστερήσει η συνένωση οικογενειών στην περίπτωση που οι πρόσφυγες είναι ανήλικοι; (Μπα, ώστε έχουν και γονείς τα παιδιά που μας ήρθαν ασυνόδευτα;) Όχι, το πιο σωστό είναι να επιταχυνθούν τα μέτρα «ένταξης» των προσφύγων, να διοριστούν περισσότεροι δάσκαλοι και κοινωνικοί λειτουργοί, να χτισθούν κι άλλες κατοικίες επί τάχει να τους στεγάσουν, όσοι μπορούν να υιοθετήσουν στα σπίτια τους πρόσφυγες, κτλ. 

 

Το καλύτερο ίσως παράδειγμα αλληλεγγύης έδωσαν οι φεμινιστικές οργανώσεις, οι οποίες διακήρυξαν (σε σχέση με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία), ότι δεν θα επιτρέψουν «ο φεμινισμός να γίνει εργαλείο του ρατσισμού», και ότι σύμφωνα με τη δική τους εκτίμηση το αντρικό φύλο αυτό καθεαυτό ευθύνεται για τους βιασμούς, όχι οι πρόσφυγες[9]. 

 

Την αποσύνδεση των γεγονότων της Κολωνίας από το προσφυγικό πρότειναν, όπως ήταν αναμενόμενο, και οι ηγέτες της Ε.Ε., οι οποίοι εξαρχής έδωσαν κάθε δυνατή υποστήριξη στη γραμμή Μέρκελ[10].

Και πώς αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή ελίτ τους κινδύνους για την δημόσια τάξη που προέρχονται από ισλαμιστές τρομοκράτες, όπως π.χ. τις δύο μεγάλες επιθέσεις του 2015 στη Γαλλία;[11] Με τη θεωρία περί extremism (ακραίων πολιτικά ιδεολογικών), ο οποίος, εννοείται, υπάρχει παντού: στον Ινδουϊσμό, στον εθνικισμό κλπ. 

 

Ναι, αλλά να που κατά την ιστορική περίοδο που διανύουμε σήμερα στην Ευρώπη κυρίαρχος είναι ο μουσουλμανικός τζιχαδισμός. Και οι μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούν ότι χιλιάδες τζιχαδιστές διοχετεύθηκαν – και εξακολουθούν να διοχετεύονται – με τους «πρόσφυγες» στην Ευρώπη. 

 

Ναι, απαντούν οι πολιτικοί επιστήμονες καριέρας, αλλά δεν ταυτίζονται όλοι οι μουσουλμάνοι με τον τζιχαδισμό. (Αποσύνδεση, δηλ., εξτρεμισμού από το Ισλάμ.) Πολύ σωστά, αλλά εξίσου σωστό είναι ότι όλοι οι τζιχαδιστές είναι μουσουλμάνοι! 

 

Και όσοι περισσότεροι εισαγόμενοι μουσουλμάνοι, τόσοι περισσότεροι τζιχαδιστές και τόσο δυσκολότερο να τους εντοπίσεις μέσα στο πλήθος των ομοθρήσκων τους[12]. 

 

Σε αυτό το επιχείρημα δεν υπάρχει, στην πραγματικότητα, απάντηση, εφόσον μάλιστα έχουμε από σημαίνοντα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών δηλώσεις που τονίζουν ότι εν όψει του μεγάλου αριθμού προσφύγων αγνώστου ποιού δεν είναι δυνατόν να εγγυηθούν την ασφάλεια της επικράτειας. Και δεν είναι συνταγματική υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να προστατεύει το λαό της; Βεβαίως, απαντά η κατεστημένη επιστήμη, αλλά ποιος είναι ο λαός; Λαός είναι και οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας (που είχαμε εισαγάγει στο παρελθόν), και είναι κατ’επέκτασιν οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες που δεχόμεθα σήμερα, που θα γίνουν οι συμπολίτες της αύριον.

Όταν ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας Wulff είπε πριν λίγα χρόνια «Και το Ισλάμ ανήκει στη Γερμανία» έγινε πάταγος. Όταν πιο πρόσφατα την ίδια φράση επανέλαβε η Μέρκελ, ο λαός είχε ήδη εξοικειωθεί περισσότερο με αυτή την προοπτική – άλλωστε έγινε προφανές ότι υπάρχει εδώ γραμμή της εξουσίας και όχι τυχαία έμπνευση του Wulff[13].

Στην πραγματικότητα η περί εξτρεμισμού θεωρία έχει προ πολλού συμβιβασθεί με την ιδέα της νομιμότητας του Ισλάμ στην Ευρώπη, (την οποία οι ασυμβίβαστοι αποκαλούν σκωπτικά Eurabien, Ευρωαραβία), ιδέα που συνδέεται με την κατηγορική επιταγή του «πολυπολιτισμού». Αφού επομένως η παρουσία ή όχι του ξενόφερτου Ισλάμ δεν τίθεται υπό αίρεση αλλά αποτελεί τετελεσμένο γεγονός, ο τζιχαδισμός αφομοιώνεται στο ευρωπαϊκό πεπρωμένο. 

 

Άρα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι από εδώ και πέρα θα ζούμε επικινδύνως, αν και με περισσότερη αστυνομία, κάμερες παρακολούθησης, ελέγχους στα σπίτια μας και στις επικοινωνίες μας, περιορισμούς της ελευθερίας λόγου (να μην προκαλείται η «μουσουλμανική κοινότητα»), περιορισμούς των δημόσιων εκφάνσεων του Χριστιανισμού, περιορισμούς στην αμφίεση των γυναικών, στις διατροφικές συνήθειες, κλπ., κλπ. 

 

Το κράτος με τη δικαιοσύνη και την αστυνομία του θα επιβάλει την αποδοχή των όρων αυτών στους παλαιούς κατοίκους των ευρωπαϊκών χωρών. (Για την ακρίβεια, όχι όλων των χωρών, αλλά εκείνων που δέχθηκαν να ενταχθούν στον επικοισμιακό σχεδιασμό.) Παράδειγμα είναι σήμερα στη Γερμανία, Ολλανδία και αλλού, ο ρόλος της αστυνομίας στην επιβολή προσφυγικών καταυλισμών στις πόλεις και τα χωριά[14]. Επίσης της δικαιοσύνης, η οποία καταδικάζει τη διαμαρτυρία επί της βάσει «αντιρατσιστικής» νομοθεσίας. 

 

Η Ελλάδα έχει γνωρίσει την καταστολή αυτού του τύπου πολύ πριν από την Ευρώπη και σε μεγαλύτερο βαθμό, εφόσον η λαθρομετανάστευση είναι ήδη στην Ελλάδα «θεσμός» εικοσαετίας.

Η Μέρκελ πριν μερικά χρόνια είχε πει η Ευρώπη θα γίνει πολυπολιτισμική «ό,τι κι αν κοστίσει αυτό» (Kostees was es wolle). Αυτό φέρνει στο προσκήνιο την φράση του Agaben: οι ηγέτες της σήμερον δεν επιδιώκουν την ειρήνη. Αποστολή τους είναι η διαχείριση των κρίσεων.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ AFD

Η έκθεση της κατάστασης στη Γερμανία είναι αναγκαία διότι το άνοιγμα των συνόρων της τελευταίας το 2015 εισάγει, ποιοτικά και ποσοτικά, νέα εποχή στον εποικισμό της Ευρώπης. Ταυτόχρονα οξύνει σε οριακό σημείο την ήδη ακραία κατάσταση του εποικισμού στην Ελλάδα. Μεγάλη σημασία ως εξ αυτού έχουν δύο σχηματισμοί, γύρω από τους οποίους συσπειρώνεται η αντίσταση του πληθυσμού: Το κόμμα AFD (Alternative Für Deutschland – Εναλλακτική Προοπτική για τη Γερμανία), και η κίνηση PEGIDA (Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes – Πατριωτικοί Ευρωπαίοι κατά της Ισλαμοποίησης της Δύσεως). 

 

Η AFD είναι αντιμεταναστευτικό κόμμα με ποσοστά (κατά της δημοσκοπήσεις) της τάξεως του 10%, ανάλογο με το αντίστοιχο κόμμα τους Geert Wilders στην Ολλανδία και του Strache στην Αυστρία, συγγενές επίσης με το UKIP (United Kingdom Independent Party) του Nigel Farage στην Αγγλία (που επιδιώκει την έξοδο από την Ε.Ε.), και βεβαίως συγγενές με το Front National της Le Pen στη Γαλλία.

Τα μεγάλα κόμματα της Γερμανίας, η Σοσιαλδημοκρατία και Χριστιανοδημοκρατία, όπως και το μικρό κόμμα της Αριστεράς (Die Linke), θεωρούν το AFD έναν εφιάλτη που δυνητικά απειλεί την κυριαρχία τους. Αμφισβητεί την λογική της μαζικής μετανάστευσης (των δήθεν αιτούντων ασύλου), και καταθέτει μήνυση κατά της Μέρκελ με κατηγορία την παράνομη διακίνηση ανθρώπων προς τη Γερμανία. 

 

Η Μέρκελ παραβίασε την συνταγματική επιταγή να προστατεύει το λαό της, γιατί λοιπόν πληρώνουμε φόρους; ρωτάει ο Κύριος διανοούμενος της AFD, Gauland στη διαδήλωση της Δρέσδης 29.10.15. Οι Πολωνοί, Τσέχοι, Σλοβάκοι, Ούγγροι, Εσθονοί, Λιθουανοί δεν έχουν υποχρέωση να δεχθούν, δήθεν για την «αλληλεγγύη» πρόσφυγες, αυτό είναι πρόβλημα της Μέρκελ που τους κάλεσε.  

 

Άλλωστε από τα 1.5 εκ. «προσφύγων» μόνο το 20% το πολύ έχουν δικαίωμα σε άσυλο. 

 

Άλλος διανοούμενος της AFD, ο Björn Höcke, παρατηρεί ότι οι Γερμανοί δεν είναι 80 εκ., όπως είπε η Μέρκελ, αλλά 62 – οι υπόλοιποι είναι μετανάστες. Με τους πρόσφυγες που έρχονται τώρα οι Γερμανοί άνδρες της ηλικιακής ομάδας 20 έως 35 χρόνων (αναπαραγωγική ηλικία), θα αποτελούν ήδη τέλος του 2016 μειονότητα. Το ΝΑΤΟ δεν είχε καμιά δουλειά να προεκταθεί ως τα σύνορα της Ρωσίας, αυτό έγινε κατά παράβαση των συμφωνιών που οδήγησαν στην γερμανική ενοποίηση του 1989. 

 

Η Γερμανία κακώς αντιτίθεται στη Ρωσία, θα έπρεπε να επιδιώκει φιλία με τη Ρωσία. Ήταν λάθος των Αμερικανών η επιδρομή στο Ιράκ και η λοιπή αποσταθεροποίηση της Μέσης νατολής, κοινωνίες όπου επικρατούν φυλές δεν επιδέχονται «δημοκρατίας». 

 

Το ευρώ διχάζει, δεν ενώνει την Ευρώπη! Όταν η Μέρκελ επισκέφθηκε το 2014 την Αθήνα, χρειάσθηκαν 5000 αστυνομικοί για την προστασία της. Όταν ο Adenauer επισκέφθηκε το 1954 την Αθήνα δεν χρειάσθηκαν παρά 5 (!) αστυνομικοί για την προστασία του.

Δεν θέλουμε η Γερμανία να γίνει καντόνι της ευρωπαϊκής ένωσης των Βρυξελλών. Θέλουμε μια Ευρώπη των πατρίδων, όπως την οραματίσθηκε ο Ντε Γκωλ.

Εννοείται ότι τα ΜΜΕ και η πολιτική ελίτ καθημερινά στιγματίζουν την AFD ως ακροδεξιό, φασιστοειδή, ξενοφοβικό, κτλ. Σχηματισμό. Ένας πολιτικός ζήτησε να τεθεί υπό παρακολούθηση από τις μυστικές υπηρεσίες του κράτους. (Όμως ο εκπρόσωπος των μυστικών υπηρεσιών προς τιμήν του αρνήθηκε να δεχθεί υποδείξεις από πολιτικούς για το ποιος και τι αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια.)

Παρά ταύτα υπάρχουν στην Γερμανία φωνές, ακόμα και από κατεστημένους πολιτικούς και δημοσιογράφους, οι οποίες τονίζουν ότι η ριζοσπαστικοποίηση στην πραγματικότητα έχει μεταφερθεί στο κέντρο της κοινωνίας και δεν αποτελεί πλέον χαρακτηριστικό των άκρων. Η μεσαία τάξη όλο και περισσότερο εμφανίζεται αντιτιθέμενη στην ανομία της πολιτικής ηγεσίας και την καταστρατήγηση των θεσμών που έγινε προφανής με το πραξικόπημα του μεταναστευτικού (ή όπως μετονομάσθηκε: προσφυγικού).

Η ΚΙΝΗΣΗ PEGIDA

Σε παράλληλη με το κόμμα της AFD πορεία βρίσκεται η κίνηση της PEGIDA (Πατριωτικοί Ευρωπαίοι κατά της Ισλαμοποίησης της Δύσεως). Ιδρύθηκε τέλος 2014 στην πόλη της Δρέσδης και έχει θεσμοθετήσει, κάθε εβδομάδα του έτους την Δευτέρα, ομιλίες και «περίπατο» στο κέντρο της πόλης. Εντωμεταξύ έχει εξαπλωθεί και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας (αν και χωρίς τη συμμετοχή εκάστοτε 10-20 χιλιάδων ανθρώπων που χαρακτηρίζει την Δρέσδη), ενώ διοργάνωσε πανευρωπαϊκό συνέδριο[15], και στη συνέχεια πανευρωπαϊκές διαδηλώσεις στις πρωτεύουσες, 6 Φεβρουαρίου 2016, από την Ολλανδία ως την Πράγα. 

 

Εχθροί της κίνησης στη Γερμανία στους δρόμους είναι οι ομάδες ANTIFA[16]. Πέραν αυτών, στο πολιτικό επίπεδο και στα ΜΜΕ την PEGIDA καταδικάζουν όλα τα κόμματα (πλην του AFD) και όλος ο Τύπος. Εξέχουσα θέση στην πολεμική κατά της PEGIDA κατέχει η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ, η οποία στον πρωτοχρονιάτικο λόγο της προς το έθνος του 2014-15 προέτρεψε τους πολίτες να μην συμπορεύονται με την PEGIDA, διότι η ηγεσία της είναι άνθρωποι με «κρύο μέσα στις καρδιές τους[17]». 

 

Στους εχθρούς της PEGIDA εντάσσονται τέλος η καθολική και η διαμαρτυρόμενη εκκλησίες[18] της Γερμανίας, αμφότερες – όπως η Εκκλησία της Ελλάδος – οργανικό τμήμα του «φιλοπροσφυγικού» στρατοπέδου. Επίσης το Κεντρικό Συμβούλιο των Ιουδαίων προστατεύει τους μουσουλμάνους πρόσφυγες.

H PEGIDA επιμένει ιδιαιτέρως στην τακτική της μη-βίας, στη νομότυπη εξάντληση των συνταγματικών δικαιωμάτων ελευθερίας λόγου και συναθροίζεσθαι. Χαρακτηριστική για τις συγκεντρώσεις της είναι η απαγόρευση αλκοολούχων ποτών, αντικειμένων που προξενούν τραυματισμούς, επιθέσεων κατά αντιφρονούντων, όπως και το μεγάλο «ζήτω» των παρισταμένων για την αστυνομία στη γραμμή του καθήκοντος. 

 

Η τακτική αυτή είναι συνεπής με την καταδίκη όσων άνωθεν καταστρατηγούν θεσμούς της δημοκρατικής πολιτείας: δεν θα γίνουμε ίδιοι με αυτούς! Είναι αμφίβολο εάν στην Ελλάδα μια τέτοια τακτική μπορεί να εφαρμοσθεί με επιτυχία, δεδομένου ότι εδώ το κράτος στηρίζει ανενδοίαστα τη βίαιη προβοκάτσια προκειμένου να τρομοκρατήσει και ποινικοποιήσει ειρηνικές διαδηλώσεις.

Αρκετά πρωτότυπο χαρακτηριστικό της PEGIDA είναι η άρνησή τους να δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, τα οποία, δικαίως θεωρούν ότι διαστρέφουν την αλήθεια[19].

Μετά τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς 2015 στην Κολωνία με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, η PEGIDA επινόησε το σύνθημα «rapefugees not welcome» (παραφθορά του «refugees» [πρόσφυγες] διά του rape, που σημαίνει βιασμό). Ο Siegfried Daebritz, κεντρικός ομιλητής της PAGIDA, τα Χριστούγεννα 2015 επισήμανε στη Δρέσδη κινδύνους της μεταναστευτικής εισβολής. 90% των εισελθόντων στην Γερμανία σύμφωνα με την αστυνομία δεν κατεγράφησαν[20]. 

 

Οι φανατικοί Σαλαφιστές ήδη στρατολογούν «πρόσφυγες». Δεν θέλουμε την Ευρωαραβία, ο χρόνος κυλά εναντίον μας. Ο Luck Bachmann, ιδρυτής της PEGIDA, 4.1.16, εξέφρασε τον φόβο ότι οι ακτιβιστές της PEGIDA είναι με το ένα πόδι στη φυλακή, με την κατηγορία υποκίνησης του λαού σε στάση.

Η ενασχόληση με το μεταναστευτικό είναι πολιτικά γόνιμη προκειμένου να ανιχνεύσει κανείς δομές εξουσίας που, δρώντας από το παρασκήνιο, καταστρατηγούν τη δημοκρατία, ατομικές ελευθερίες και αυτοδιάθεση των εθνών. Για τον λόγο αυτόν η οπτική της PEGIDA συνεχώς διευρύνεται: απορρίπτει το πρόγραμμα των Βρυξελλών για μια ενωμένη Ευρώπη των πολιτών[21], και επιδιώκει, όπως ο Ούγγρος Orban και άλλοι, μία Ευρώπη των πατρίδων. 

 

Καταγγέλλει, όπως οι Γάλλοι «identitaires» και πολλοί άλλοι, την επαπειλούμενη έκλειψη εθνικής ταυτότητας. Καταγγέλλει επίσης τα νέα σχολικά βιβλία, «όπου δεν μπορείς ν’ανοίξεις ένα, χωρίς να βρεις τουρκικά ονόματα!»[22] Επιζητεί την άμεση δημοκρατία[23]. Οι Γερμανοί αισθάνονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ως ξένοι μέσα στον τόπο τους. 

Η Πολιτική Ορθότητα δολοφονεί συνειδήσεις[24]. 

Η τάξη των πολιτικών μας έχει προδώσει[25].

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο λόγος της PEGIDA του Ηνωμένου Βασιλείου, στην ιδρυτική της διακήρυξη: απορρίπτουμε την ισλαμοποίηση της χώρας μας. Οι πολιτικοί, δάσκαλοί και ΜΜΕ μας πρόδωσαν. Το ίδιο και η PEGIDA Δανίας: Πρέπει να υποκύψουμε στην τρέλα του «πολυπολιτισμού»; Ο πολιτισμός μας είναι ευρωπαϊκός, όχι ισλαμικός! Οι πολιτικοί να παραιτηθούν, να κάνουν τόπο σε ικανούς νέους ανθρώπους. 

Δεν θα αφήσουμε τη χώρα να καταστραφεί από νεαρούς μουσουλμάνους πεινασμένους για καλοζωΐα και τις γυναίκες μας!

Από ένα σημείο και μετά ο λόγος της γερμανικής PEGIDA γίνεται πραγματικά θυσιαστικός: «Είμαστε έτοιμοι να ξεσηκωθούμε κα να πολεμήσουμε το πολιτικό Ισλάμ και τους ευρωπαίους βοηθούς του. 

Είμαστε έτοιμοι να διακινδυνεύσουμε την ελευθερία μας, την περιουσία μας, το επάγγελμα, την καριέρα και ίσως ακόμα και τη ζωή μας. 

Αρνούμεθα να υποταχθούμε σε μία κεντρική ευρωπαϊκή κυβέρνηση. 

 

Οι παγκόσμιες ελίτ μας έφεραν φτώχεια, ανεργία, διαφθορά, χάος και ηθική χρεωκοπία. 

Ο Χριστιανισμός απέτυχε, οι εκκλησίες ενέχονται στο μεγάλο ξεπούλημα[26]. 

Πού είσαστε κε Αρχιεπίσκοπε, τόσο φιλάνθρωπε απέναντι στους μουσουλμάνους, που είναι η κραυγή σας όταν στο Πακιστάν καίνε ζωντανούς τους Χριστιανούς;»[27]

Όχι στην είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη! 

Δεν είναι εδώ χώρος του Ισλάμ. 

Για την αλλαγή πληθυσμού δεν υπάρχει καμία νομιμοποίηση. 

Είναι μήπως τα δάκρυα των παιδιών μας; 

Παρόλα αυτά: κάθε χριστιανική οικογένεια που δραπετεύει από την ανατολή μας είναι ευπρόσδεκτη[28]. 

Αρνούμεθα να παραδώσουμε την πατρίδα μας χωρίς μάχη. 

Να γίνουμε άμορφη σούπα. «Πολίτες του κόσμου» χωρίς πρόσωπο. 

Η ανοχή είναι σημάδι αδυναμίας[29].

«Γιατί δεν προστατεύουμε τον κοινό μας οίκο, την Γερμανία;» ερωτά η PEGIDA της πόλης του Duisburg[30]. 

Γιατί δεν στηρίζουμε τους δικούς μας συνταξιούχους και φτωχούς αλλά τα εκατομμύρια των εισβολέων; 

Ο Γερμανός πολίτης δεν πρέπει να κινείται ελεύθερα στο σπίτι του; 

Ας δείξουμε ότι είμαστε ώριμοι για επανάσταση! 

Γιατί τα κάνει η Μέρκελ όλα αυτά; 

Αυτή είναι η βασική ερώτηση. 

Η απάντηση είναι ότι δεν είμαστε κυρίαρχη χώρα. Είμαστε σκλάβοι των συμμάχων. 

Ο μέγας συνταγματολόγος Karl Schmitt το είπε το 1949: ο «βασικός νόμος» μας (Grundgesetz) δεν είναι σύνταγμα! 

Αλλά και ο Schäuble είπε το 2014: Η μεταπολεμική Γερμανία ποτέ δεν ήταν κράτος με πλήρη κυριαρχία. 

Το κοινοβούλιο πρέπει να ψηφίσει μία συνθήκη; Πρώτα θα πρέπει να ξεφυλλίσει το κείμενο η αμερικανική πρεσβεία!

Μετά από αυτά τα ερωτήματα και διαπιστώσεις, στα οποία και ο Έλληνας αναγνωρίζει αβίαστα τη δική του κατάσταση, οι ομιλητές του Duisburg επεκτείνουν την εποπτεία τους στο κυρίαρχο χρηματοπιστωτικό σύστημα: «Δεν βοηθήσαμε τους Έλληνες το 2015, αλλά τις τράπεζες» (διαπίστωση στην οποία συγκλίνει και το κατά τα άλλα φιλομεταναστευτικό – αριστερό κοινοβουλευτικό κόμμα Die Linke, σύμμαχος του ελληνικού ΣΥΡΙΖΑ). 

 

Το σύστημα των τραπεζών δεν θέλει να διαγραφούν τα χρέη του Τρίτου Κόσμου.  

 

Όταν ο Kennedy θέλησε να κρατικοποιήσει στο Federal Reserve (ιδιωτική τράπεζα που εκδίδει και πουλάει στις ΗΠΑ το δολάριο) τον δολοφόνησαν!  

Πόσο ακόμα θα πρέπει να κουβαλάμε εμείς οι Γερμανοί την ενοχή για τους Ναζί; Η ελίτ από πάνω μας ονειρεύεται «Γερμανία ψόφα!» Τζαμιά, μιναρέδες, «πολιτιστικοί σύλλογοι» των μουσουλμάνων φυτρώνουν συνεχώς καινούργιοι από το έδαφος, ενώ ο δικός μας πολιτισμός υποχωρεί στο περιθώριο.

Το κεντρικό σύνθημα της PEGIDA, αξεπέραστο σε δύναμη και απλότητα είναι η κραυγή «Εμείς είμαστε ο Λαός!». Αντιδρώντας σε αυτό ο πρωθυπουργός της Σαξονίας Martin Dulig, θα πει σε διαδήλωση κατά της PEGIDA τον Φεβρουάριο του 2016: «Το μεγάλο ειρηνευτικό πρόγραμμα Ευρωπη (Friedenprojekt Europa) δεν επιτρέπεται να θυσιαστεί – πόσο μάλλον χάριν μίας Ευρώπης των λαών (ein völkisches Europa). 

Ας δεχθούμε θαρραλέα την πρόκληση της ένωσης με τους Άλλους! (Integration)[31]. Έτσι πρέπει να μιλάει σήμερα ένας πολιτικός στη δυτική Ευρώπη (και στην Ελλάδα) για να επιβιώσει: αναγνώριση της κατηγορικής επιταγής του «πολυπολιτισμού».

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΑΥΣΤΡΙΑ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΑΓΓΛΙΑ

Ίσως την συνοπτικότερη απάντηση στα ανωτέρω έδωσε ο H C Strache, πρόεδρος του εθνικού (και αντιμεταναστευτικού) κόμματος της Αυστρίας: «Το δικαίωμα να έχεις πατρίδα είναι Ανθρώπινο Δικαίωμα[32]. Η ρήση του Strache υπενθυμίζει ότι η σκέψη αυτή δεν εμπεριέχεται στην παραδεδεγμένη έννοια περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία αναφέρεται, κατά την αγγλοσαξονική φιλελεύθερη παράδοση αυστηρά στα δικαιώματα ατόμων και όχι στα δικαιώματα συλλογικοτήτων (λαών, πολιτισμών). 

 

Για το λόγο αυτό προστατεύεται το δικαίωμα του κάθε ατόμου να ζήσει ελεύθερα με αξιοπρέπεια και πρόσβαση στα αγαθά του πολιτισμού (δηλαδή της Δύσης), και όχι το δικαίωμα του κάθε λαού (στη Δύση) να διατηρεί και να αναπαράγει στο μέλλον την ταυτότητά του.

Με την έλευση της «παγκοσμιοποίησης» (globalization ή New World Order) είναι εμφανής η προσπάθεια διαστολής της έννοιας του ανθρωπίνου δικαιώματος ώστε να περιλάβει το δικαίωμα της μετακίνησης του κάθε ατόμου σε όλη την υδρόγειο και ακόμα της εγκατάστασής του στην όποια χώρα προτιμά. Αυτό σημαίνει κατάργηση των κρατικών συνόρων, διαβατηρίων, βίζας, κλπ. (τα σύνορα είναι «ξεπερασμένα» την εποχή της «παγκοσμιοποίησης») όπως και η καλλιέργεια της ετοιμότητας των εθνών (της Δύσης) να δέχονται εις το διηνεκές την ενσωμάτωση στις κοινωνίες τους μεταναστευτικά κύματα από τον Τρίτο Κόσμο. 

 

Όπως δε έχει διατυπωθεί από τους υπέρμαχους αυτής της ερμηνείας, η μετανάστευση σήμερα αλλάζει· παλαιότερα τα κράτη επέλεγαν τους μετανάστες (με γνώμονα, εννοείται, το εθνικό συμφέρον) σήμερα όμως επιλέγουν οι μετανάστες τα κράτη (με γνώμονα το ατομικό συμφέρον).

Η διασταλτική ερμηνεία του ανθρωπίνου δικαιώματος ευνοεί, όπως είναι προφανές, μεταναστεύσεις μεγάλης κλίμακας σαν αυτήν του 2015 προς τη Γερμανία. Ευνοεί επίσης σταδιακές μεταναστεύσεις με αθροιστικό αποτέλεσμα λαθραίων μεταναστών όπως αυτές που αντιμετωπίζει, πάντα με ανοιχτά σύνορα (κυρίως από την εποχή Σημίτη), με πρωτοποριακή για την Ευρώπη συνέπεια η Ελλάδα. 

 

Άλλη ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι στην παντοκρατορία του «ανθρωπίνου» δικαιώματος θυσιάζεται η έννοια του πολιτικού δικαιώματος, το οποίο περιπίπτει σταδιακά σε αχρηστία. Αυτό είναι λογική συνέπεια εφόσον το τελευταίο είναι παράγωγο της έννοιας του κυρίαρχου έθνους-κράτους με αρμοδιότητα να μοιράζει τα υλικά αλλά και τα άυλα αγαθά (όπως τη γνώση, την ασφάλεια, ενδεχομένως την ελευθερία) στους πολίτες της επικράτειάς του και όχι σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. 

 

Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο στα πλαίσια ενός παγκόσμιου κράτους, το οποίο μπορεί να προκύψει μόνο μετά την αυτοκαταστροφή των εθνών-κρατών, εφόσον αυτά έχουν την αφροσύνη να εγκαταλείψουν τα σύνορά τους.

Εννοείται βεβαίως ότι ανθρώπινο δικαίωμα να πηγαίνεις όπου θέλεις, έστω και αν θεωρείσαι ανεπιθύμητος από τους ιδιοκτήτες της χώρας – προορισμού σου, δεν υπάρχει. Αλλά και αν, όπως είπε ο Kant, έπρεπε να υπάρχει ένας νόμος παγκόσμιας φιλοξενίας, πάλι αυτός επουδενί θα συνεπάγετο το δικαίωμα εγκατάστασής μου σε ξένη χώρα χωρίς προηγηθείσα συνεννόηση με τους κατοίκους της[33].

Η συνειδητοποίηση στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αντίστασης[34] των στόχων «παγκοσμιοποίησης» δεν περιορίζεται στο πολιτολογικό – πολιτισμικό οικονομικό επίπεδο, αλλά περιλαμβάνει, στις πιο προχωρημένες της εκφάνσεις και το κοινωνικό ζήτημα. Συγκεκριμένα την εκ μέρους της παγκοσμιοποιημένης ελίτ προώθηση γάμων ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών από αυτούς[35], την προπαγάνδα κατά της βιολογικής προέλευσης των φύλων (με την συνεπακόλουθη τεχνητή επινόηση ανήκουστων φύλων), την σεξοποίηση της παιδικής ηλικίας, την επαπειλούμενη αποποινικοποίηση της αιμομιξίας, ενδεχομένως δε της παιδοφιλίας και της… νεκροφιλίας[36]. 

 

Όλα αυτά ανάγονται στην αποδόμηση της ανθρώπινης ταυτότητας στα βαθύτερα επίπεδα, πάλι με όχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την Πολιτική Ορθότητα. Προετοιμάζουν την δημιουργία «Μετανθρώπου» (στην ουσία υπανθρώπου), νέου ανθρωπολογικού τύπου του μέλλοντος, με διαφορετική γενετική σύσταση και μηχανική προσθετική. Μιλήσαμε για το αντιστασιακό κόμμα του Strache στην Αυστρία, αλλά παραλείψαμε να συνδέσουμε τη δράση του με τη στροφή 180 μοιρών του καγκελάριου αυτής της χώρας που ανέλαβε την πρωτοβουλία κλεισίματος των συνόρων της βαλκανικής οδού. 

 

Όντως, το κόμμα του Strache εμφανίσθηκε στις δημοσκοπήσεις να έχει ποσοστό 30%, δηλαδή να είναι το πρώτο κόμμα στην Αυστρία. 

 

Το κλείσιμο των συνόρων προκάλεσε την μήνιν της θλιβερής κυβέρνησης των Αθηνών, η οποία είδε να ματαιώνεται ο ρόλος της ως ευρωπαϊκή αφετηρία του μεταναστευτικού διαδρόμου προς την κεντρική Ευρώπη. 

 

Η εν λόγω κυβέρνηση πάνω στην απελπισία της μάλιστα διεκήρυξε ότι θα προκαλέσει διά του όπλου του βέτο το άνοιγμα των συνόρων που έκλεισα, πράγμα που εδραίωσε την δικαιολογημένη απέχθεια προς την Ελλάδα των εθνών που δηλητηριάζονται από την πάγια ελληνική πολιτική των ανοικτών συνόρων. 

 

Προηγουμένως η «προσβεβλημένη» Ελλάδα είχε αποσύρει την πρεσβευτή της από την Βιέννη θεωρώντας προσβλητικές τις δηλώσεις της Αυστρίας ότι ευθύνεται για τη μαζική μετανάστευση επειδή δεν φυλάει τα σύνορά της (ψέμα είναι;). 

 

Μάλιστα η υπουργός εσωτερικών της Αυστρίας είχε εκτός των άλλων πει, ότι είναι «μύθος πως το ελληνικό ναυτικό, από τα ισχυρότερα της Ευρώπης, δεν μπορεί να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας».

Στα πλαίσια της δυτικοευρωπαϊκής αντίστασης κατά της Ε.Ε. ευρίσκεται στην Αγγλία το κόμμα του Nigel Farage U.K.I.P. (United Kingdom Independent Party). Ο Farage είναι ο κύριος μοχλός στην Αγγλία για την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε. 

 

Στην σχετική επιχειρηματολογία του, ο έλεγχος των συνόρων της Αγγλίας είναι το κεντρικό ζήτημα. 

 «80% των εισερχομένων αλλοδαπών δεν είναι πρόσφυγες!», λέει ο Farage. 

 «Πρέπει να είμαστε τρελοί να παίρνουμε το ρίσκο τζιχαδιστών στην Ευρώπη!» 

Ο Farage κάνει επίσης σκληρή κριτική στην Ε.Ε. που ετοιμάζεται να δώσει πρόσβαση σε 75 εκ. Τούρκους στην Ευρώπη! 

97% της Τουρκίας βρίσκονται στην Ασία παρατηρεί ο Farage. 

Στην Ολλανδία αξιοσημείωτη επιτυχία στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αντίστασης κατά της ισλαμοποίησης έχει το κόμμα του Geerd Wilders. Κατά την απολογία του σε δικαστήριο, 4 Σεπτεμβρίου 2015, είπε τα εξής:

 «Αρχίστε την αποϊσλαμοποίηση της Ολλανδίας! Κλείστε τα σύνορα σε μετανάστες από ισλαμικές χώρες! 

Κλείστε κάθε σαλαφιστικό τζαμί! 

Στερήσατε τους τζιχαδιστές από τα ολλανδικά τους διαβατήρια!  

70% των Μαροκινών και Τούρκων που βρίσκονται στη χώρα θεωρούν αυτούς που πηγαίνουν στη Συρία να πολεμήσουν για το ISIS “ήρωες”! 

 

Το Κοράνιο είναι εγχειρίδιο τρομοκρατών. 

 

Στην Σούρα 8, στίχος 60 λέει: “Ετοιμασθείτε να φέρετε τον τρόμο στις καρδιές των εχθρών του Ισλάμ”. 

Στην Σούρα 4, στίχος 89 λέει: “Μην κάνετε φίλους τους απίστους, αρπάξτε τους και σκοτώστε τους όπου τους βρείτε”. 

Ο Wilders προειδοποίησε ότι σε πολλές ολλανδικές γειτονιές προετοιμάζεται το ισλαμικό κράτος. 

Ελευθερώστε την Ολλανδία από το Ισλάμ! 

είναι το κεντρικό σύνθημα του Wilders.

Το μεγαλύτερο πατριωτικό-αντιμεταναστευτικό κόμμα της Ευρώπης είναι, βεβαίως, το Front National της Marine Le Pen. Τόσα πολλά μπορούν να λεχθούν για αυτό που θα ξεπερνούσαν τα όρια του παρόντος δοκιμίου. Επιφυλασσόμεθα να ασχοληθούμε εκτενώς με αυτό σε άλλο δοκίμιο.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Η χαρτογράφηση της αντίστασης στην Ευρώπη θα ήταν ατελής αν περιοριζόμαστε στα κινήματα και κόμματα της δυτικής Ευρώπης αφήνοντας έξω μικρότερες χώρες οι οποίες παρά ταύτα ολόκληρες, ως κρατικές οντότητες, κατανοούν τα προβλήματα και δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα με την τοποθέτηση των κυβερνήσεών τους, όπως χαρακτηριστικά το κλείσιμο των συνόρων στην μαζική μετανάστευση που έθεσε σε κίνηση η πρωτοβουλία της Μέρκελ. 

 

Κεντρικός πρωταγωνιστής και συντονιστής των ανατολικών χωρών είναι ο Victor Orban της Ουγγαρίας. Μαζί του ο πρόεδρος της Τσεχίας Milos Zeman, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Robert Fico, της Πολωνίας ο Caczynski. Ο Ορμπάν σφυρηλατεί μία ευρύτερη ανατολικοευρωπαϊκή συμμαχία κατά των Βρυξελλών με στόχο να εισαχθεί η ιδέα μιας Ευρώπης των Εθνών στα καταστατικά σύμφωνα της Ε.Ε. Πολλοί από τους πολιτικούς αρχηγούς των ανατολικοευρωπαϊκών κρατών δεν είναι απλά ευρωσκεπτικιστές, αλλά εχθροί της δυτικοευρωπαϊκής ελίτ της Ε.Ε., με κορυφή τη Μέρκελ. 

 

Για το μεταναστευτικό προχωρεί σε αποκαλύψεις ασυνήθεις για αρχηγό κράτους, αποκαλώντας την κρίση του «προσφυγικού» συνομωσία με πρωταγωνιστές κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού συστήματος, φιλελεύθερους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκληματικούς διακινητές ανθρώπων, και μουσουλμάνους εξτρεμιστές. 

 

Στόχος αυτών η καταστροφή των ευρωπαϊκών εθνών. 

«Δεν μπορούμε να παραλείψουμε το ζήτημα που αφορά στην ποιότητα των δημοκρατιών μας. 

 

Εξουσιοδοτηθήκαμε από τον λαό μας να επιτρέψουμε σε εκατομμύρια μετανάστες να εισέλθουν στην Ευρώπη; 

Όχι δεν εξουσιοδοτηθήκαμε. 

Η ευρωπαϊκή αριστερά έχει ένα σαφές πρόγραμμα, να εισάγει εκατομμύρια αριστερόστροφους ψηφοφόρους στην Ευρώπη, κρυβόμενη πίσω από τον ανθρωπισμό. 

Έχουν ένα όραμα μίας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας χωρίς θρησκευτικές παραδόσεις, σύνορα, έθνη. 

Επιτίθενται κατά των κεντρικών αξιών της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας: οικογένεια, έθνος, αλληλεγγύη και υπευθυνότητα».[37] Επίσης κατονομάζει ο Ορμπάν τον ΣΟΡΟΣ και τις οργανώσεις του ως βασικό μοχλό της μαζικής μετανάστευσης.

Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Μίλος Ζέμαν, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμα του 2015 είπε τα εξής: 

«Είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία οργανωμένη εισβολή και όχι με αυθόρμητη κίνηση προσφύγων. 

Μπορεί να δείξει κανείς συμπόνια σε γυναίκες και παιδιά, όχι όμως σε νέους άνδρες που έπρεπε να μείνουν να πολεμήσουν το ισλαμικό κράτος (ISIS).» 

 

Ως παράδειγμα έφερε ο Ζέμαν τους Τσέχους που στην κατοχή έφυγαν για να πολεμήσουν τους Ναζί, «όχι για να παίρνουν κοινωνικά επιδόματα στην Βρετανία.» 

 

Επειδή δε, με άλλη ευκαιρία, ο Ζέμαν έδειξε την Ελλάδα ως υπεύθυνη της μεταναστευτικής εισβολής, η Ελλάδα προκειμένου να επικαλύψει τον βρόμικο ρόλο της απέσυρε τον πρεσβευτή της από την Τσεχία, όπως στη συνέχεια για τον ίδιο λόγο από την Αυστρία!

Στο επίπεδο του πολιτισμού και της κοινωνίας οι αρχηγοί των ανατολικοευρωπαίων προτρέπουν σε αναστοχασμό ως προς τις χριστιανικές πατριαρχικές ρίζες της Ευρώπης και τις εθνικές της παραδόσεις. Είναι ευαισθητοποιημένοι ως προς τον κίνδυνο να χαθούν οι συλλογικές βάσεις της ανθρώπινης ταυτότητας. Είναι κατά της πολιτικής ορθότητας και των «φιλελεύθερων» νόμων για το φύλο και τη σεξουαλικότητα. 

 

Δεν έχουν πρόβλημα να πουν ότι Μουσουλμάνοι δεν είναι αποδεκτοί ως μετανάστες στις χώρες τους, διότι είναι υπεύθυνοι για τρομοκρατικές πράξεις. 

Τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία ενίσχυσαν τον σκεπτικισμό τους για το Ισλάμ «Δεν θα γίνει εδώ Κολωνία!» Όπως τα ευρωσκεπτικιστικά κινήματα της Δυτικής Ευρώπης έτσι και οι κυβερνήσεις των ανωτέρω κρατών καλλιεργούν ζωντανή σχέση με τον Vladimir Putin, ο οποίος εκφράζει εν πολλοίς παρόμοιες αντιλήψεις αναφορικά με την παγκοσμιοποίηση, το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, κτλ. Λέγεται ότι ο Πούτιν στηρίζει ενεργά (χρηματοδοτεί;) όλα τα εθνικά ευρωπαϊκά κινήματα.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο πρώην κομμουνιστικός κόσμος επιστρέφει στις αξίες της παράδοσης, ενώ ο παλαιός καπιταλιστικός κόσμος, μέσα από μια νεοταξίτικη εκδοχή αριστεροσύνης, συντρίβει την παράδοση με… επαναστατικό μένος (εκπορευόμενο αρχικά από την ελίτ, όχι τον λαό). Για τον λόγο αυτόν τα αντιστασιακά κινήματα της δυτικής Ευρώπης (με εξαίρεση την PEGIDA) είναι λιγότερο ριζοσπαστικά στην καταδίκη της παγκοσμιοποίησης και της Ε.Ε. για ζητήματα εθνικής ταυτότητας, σεξουαλικής παιδείας, πολιτικής ορθότητας γενικότερα. 

 

Επικεντρώνονται περισσότερο στην κριτική της ισλαμοποίησης και των αδιαπέραστων ισλαμικών γκέτο στις πόλεις τους (π.χ. ήδη από το 2013 στη σουηδική πόλη του Malmo ο ντόπιος πληθυσμός μειοψηφεί απέναντι στους μουσουλμάνους) στην εγκληματικότητα των μουσουλμάνων, τις σεξουαλικές τους παρενοχλήσεις, κτλ.

ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Ας απευθυνθούμε τώρα στα μεγάλα ερωτήματα της μεγάλης μετακίνησης λαών προς την κεντροδυτική Ευρώπη και την Γερμανία το σωτήριον (όχι και τόσο) έτος 2015. 

Ως αίτια της μεγάλης μετανάστευσης, τα ΜΜΕ Γερμανίας, Ελλάδας και προφανώς άλλων δυτικών χωρών προέβαλαν, με θαυμαστή ομοφωνία σε όλους τους τόνους την πείνα και τους πολέμους, δεινά τα οποία έσπρωξαν τους κολασμένους αυτής της Γης αυθόρμητα να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και να πορευθούν  προς την Ευρώπη. 

 

Ευτυχώς δε, στην πιο πλούσια και πολυπληθή χώρα της γηραιάς ηπείρου, η Θεία Πρόνοια (έτσι θα έλεγαν παλαιότερα), τοποθέτησε στην κορυφή του κράτους μία ηγεμόνα με ανθρωπισμό, η οποία – πέραν των στενόκαρδων εθνικών συμφερόντων – εν μια νυκτί άνοιξε τις πύλες της χώρας της στους αναξιοπαθούντες. 

 

Μάλιστα αυτό έγινε κάτω από τέτοια πίεση χρόνου, που δεν πρόλαβε καν να συμβουλευθεί για την κίνησή της αυτή τους άλλους ευρωπαίους εταίρους

 

 

 

https://www.pentapostagma.gr

 

https://autochthonesellhnes.blogspot.com 

 

 

 

theologos vasiliadis